Με την καταδίκη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και από το Ευρωκοινοβούλιο χτες με πολύ μεγάλη πλειοψηφία, κλείνει ένας πρώτος κύκλος της μετωπικής αντίδρασης της Ευρώπης. Μία αντίδραση που έχει τα χαρακτηριστικά της αμεσότητας, της συλλογικότητας και της δυναμικής. Για αυτό άλλωστε και πολλοί παρατηρητές εκφράζουν ως και την απορία τους ακόμα για τη σημερινή στάση της ΕΕ, η οποία τις δύο τελευταίες δεκαετίες είχε καταλήξει να φημίζεται για τις αργές της αντιδράσεις και την αναβλητικότητα στη λήψη των μεγάλων αποφάσεων.
Θα μπορούσε ίσως κάποιος να ισχυριστεί ότι η επιθετικότητα της ηγεσίας Πούτιν εκφράζεται με διάφορους τρόπους εδώ και πολλά χρόνια, οπότε υπήρχε το περιθώριο του σχεδιασμού των αντιδράσεων. Μάλλον όμως, δεν είναι θέμα χρονικών περιθωρίων. Είναι περισσότερο το περιεχόμενο της απειλής που εξέφρασε η πολεμική επίθεση της ρωσικής ηγεσίας. Ο Πούτιν δεν αμφισβητεί μόνο την ακεραιότητα της Ουκρανίας, αλλά αυτή καθ’ αυτή την πολιτική αρχιτεκτονική της Ευρώπης και τις κοινές ευρωπαϊκές αξίες.
Υπάρχουν ήδη αναλύσεις που εντοπίζουν στον ρωσικό αναθεωρητισμό μία παγιωμένη ιδεολογική αντίληψη περί «παρακμής της Δύσης». Με τέτοιες αναλύσεις ενδέχεται να υποτιμάς στην πράξη τις αντιδράσεις των ευρωπαϊκών κρατών και των κοινωνιών τους. Γιατί οι αναλύσεις και οι θεωρίες δοκιμάζονται πάντα στην πράξη, η οποία και έδειξε ότι οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να αποδεχθούν τη βαρβαρότητα ενός πολέμου ως μία κανονικότητα κι ένα πολιτικό παιχνίδι.
Το «λάθος» του Πούτιν, όπως το αποκαλούν διεθνώς πια, είναι ότι έκανε μία επίθεση, μία εισβολή. Που σημαίνει ότι δεν υπολόγισε τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων και δεν σεβάστηκε την περηφάνια ενός λαού. Μπορεί να έχεις όποια ιδεολογία θέλεις και όποιους πολιτικούς στόχους νομίζεις. Αν πας να τα επιβάλεις όμως, με πόλεμο και θάνατο, τότε περνάς από την άλλη πλευρά, από την πλευρά του σκοταδιού.
Η Ευρώπη σήμερα δείχνει ότι θέλει να είναι από τη μεριά του φωτός και της αξίας της ανθρώπινης ζωής. Κι αυτό μετατρέπεται στο μεγαλύτερο πλεονέκτημά της.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
