Συζητώντας από το βράδυ της Τετάρτης μέχρι και χθες το μεσημέρι με τρεις διαφορετικές πηγές, με ανθρώπους που ήταν παρόντες και συμμετείχαν στη σύσκεψη της Τετάρτης για την ορεινή διάσωση, καταφέραμε να συγκεντρώσουμε αρκετές ενδιαφέρουσες πληροφορίες…
Για κάποια από όλα όσα αναφέρθηκαν ή παρουσιάστηκαν στη σύσκεψη υπό τον Πρωθυπουργό…
Άκρως ενδιαφέροντα, μέχρι εξωφρενικά, κάτι που φαίνεται να το κατάλαβε και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης και κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης…
Για παράδειγμα, πως είναι δυνατό, να συζητάμε το 2022 στην Ελλάδα για να υιοθετήσουμε κάποιο μοντέλο λειτουργίας ενός φορέα στην ορεινή διάσωση, χωρίς να έχουμε καταλήξει, ενώ σε χώρες όπως η Αλβανία, το έχουν ήδη υιοθετήσει και το εφαρμόζουν!
Ναι, καλά διαβάσατε, οι γείτονες, μάς έχουν ξεπεράσει και διαθέτουν μηχανισμό με ελικόπτερα διάσωσης, μισθώνοντας ιδιωτική εταιρεία που ασχολείται επαγγελματικά με το αντικείμενο!
Εμείς, όπως αποδείχθηκε και στο πρόσφατο περιστατικό με τον Ερμή, αλλά και σε άλλα στο παρελθόν, έχουμε μπλέξει τις αρμοδιότητες…
Ειδοποιείται η ΕΜΑΚ που προσεγγίζει οδικώς το σημείο και φτάνει στον εγκλωβισμένο ή τραυματία, αλλά δε μπορεί, γιατί δεν προβλέπεται από το πρωτόκολλο, να κάνει την παραμικρή ιατρική πράξη στον ασθενή…
Ούτε ασπιρίνη δε μπορεί να του χορηγήσει, που λέει ο λόγος….
Ειδοποιείται το ΕΚΑΒ, που προσεγγίζει το σημείο με ασθενοφόρο, φτάνει όπως έγινε στην περίπτωση του Ερμή σε απόσταση 500 μέτρων, αλλά το πρωτόκολλο απαγορεύει να μετακινηθεί ο διασώστης από το όχημα, για να προσφέρει πρώτες βοήθειες στον ασθενή…
Και περιμένουν όλοι αυτοί, να έρθει το ελικόπτερο για να μπορέσει να ανασύρει το φορείο με τον τραυματία, αλλά που με βάση το δικό του πρωτόκολλο, δεν διαθέτει γιατρό στο πλήρωμα!
Και φτάνει μετά από κάποιες ώρες, από το συμβάν στο αεροδρόμιο, όπου εκεί δέχεται ιατρική φροντίδα ο πολυτραυματίας Ερμής που δεν τα κατάφερε τελικά…
Συνιστά ντροπή και μόνο που τα αποδεχόμαστε τόσα χρόνια όλα αυτά τα παλαβά, ειλικρινά… Δε μπαίνουμε στη λογική να σκεφτούμε αν μπορούσε να προσεγγίσει ένας διασώστης το παιδί και να του χορηγήσει ορό ή να παράσχει τις πρώτες βοήθειες, ώστε να κερδίσει χρόνο για τη ζωή του…
Αλλά μένουμε στο πρωτόκολλο, που όταν έρχονται τα δύσκολα, όλοι το επικαλούνται, αλλά που να πάρει, μέσα σε όλα αυτά τα πρωτόκολλα, κάπου χάνεται και η ανθρωπιά…
Ακούστηκε και το άλλο στη σύσκεψη, ότι αν αξίζει για 8-10 περιστατικά το χρόνο, να μπει η χώρα σε μία μεγάλη δαπάνη, για να δοθεί η απάντηση, πως η ανθρώπινη ζωή δεν μετριέται με το χρήμα και ευτυχώς, σταμάτησε εκεί κάθε άλλη κουβέντα…
Κάποιος επιχείρησε να πει, ότι δεν ισχύει, ότι υπήρξαν περιπτώσεις, όπου όταν ζητήθηκε η συνδρομή ελικοπτέρου, η πρώτη ερώτηση δεν ήταν για τις συντεταγμένες, αλλά για το ποιος θα πληρώσει το κόστος!
Αλλά πήρε κι αυτός την απάντηση που έπρεπε, όταν του είπαν, ότι υπάρχουν τα τιμολόγια για την πληρωμή… Ας μην πούμε περισσότερα σήμερα…
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
