Σήμερα στη χώρα μας υπάρχουν δέκα θέματα που απαιτούν διακομματική συμφωνία. Ξεχωρίζω ως παράδειγμα τέσσερα: Στήριξη του σχολείου και είσοδος στα πανεπιστήμια, ανάπτυξη επαρκούς δημοσίου συστήματος υγείας, προστασία του περιβάλλοντος και ενεργειακή ασφάλεια και ανεξαρτησία.
Στην πολιτική δεν υπάρχουν ούτε “εχθροί”, ούτε “δαίμονες” και αιώνιες διαχωριστικές γραμμές. Αυτά είναι για βολεμένους οπαδούς, μικροαστούς που κοιτάνε μόνο το συμφέρον τους και πουλάνε ιδεολογία αριστερά -δεξιά. Υπάρχουν όμως πολιτικά σχέδια, πολύ συχνά σε αντιπαλότητα λόγω και των ταξικών κοινωνικών σχέσεων, μεταξύ άλλων.
Ακόμα όμως και στον πυρήνα του καπιταλισμού, σε χώρες της βόρειας Ευρώπης ή τις ΗΠΑ πιο συχνά από όσο φαίνεται, τα αντίπαλα σχέδια συγκλίνουν για λόγους που σε εμάς θα τους λέγαμε “εθνικού συμφέροντος”, ιδίως σε περιόδους κρίσεων, οι οποίες κρίσεις δεν είναι και τόσο σπάνιες όσο μας λένε, αντιθέτως. Η κρατική αντιμετώπιση της πανδημίας πχ στις ΗΠΑ,, τα δημόσια χρήματα που έδωσε ο Ομπάμα στην κρίση, η ανάπτυξη της δημόσιας εκπαίδευσης στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, η υποστήριξη της έρευνας επίσης στην Ευρώπη, το ενδιαφέρον για την ποιότητα ζωής στις πόλεις κλπ.
Στην πράξη η διακομματική συμφωνία δεν είναι παρά μία μορφή σιωπηρής συναίνεσης, αν δεν γίνει ανοιχτά, και προκύπτει μέσα από τις κλασσικές μορφές του κοινοβουλευτισμού (εκλογές, νομοθέτηση, ισχυρή κρατική μηχανή, αυξημένος ρόλος στην Τοπική Αυτοδιοίκηση). Το άλλο, περί ανάγκης απόλυτης κυριαρχίας του ενός κόμματος είναι ένα από τα ιδεολογήματα που χρησιμοποιούνται συνήθως στη συγκυρία για επικοινωνιακούς λόγους ή ώστε το κόμμα να είναι πιο ελεύθερο αν γίνει κυβέρνηση να κυριαρχεί ανενόχλητο και στο κράτος. Κάπως έτσι καταλήγει ένα κράτος και στη χρεοκοπία. .
Η διακομματική συμφωνία ώστε να διασωθεί η πατρίδα και να υποστηριχθεί το ελάχιστο της κοινωνικής συνοχής, αποδεικνύεται ότι δεν είναι μία απλή ανάγκη που προκύπτει από ένα εκλογικό ατύχημα που παθαίνουν τα κόμματα εξουσίας. Αλλά είναι μία μίνιμουμ συνθήκη για να υπάρξει το έδαφος, ώστε να αναπτυχθεί το πολιτικό σχέδιο της κάθε πλευράς.
Υπάρχει συνεπώς πολιτικό σχέδιο για τη χώρα σήμερα από κάποιο κόμμα εξουσίας στην Ελλάδα; Και πώς μπορεί να προστατευθεί η κοινωνία και ο τόπος από την αποερήμωση του ανθρώπου και του περιβάλλοντος;
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
