Μπροστά σε μία ιστορική τομή μας φέρνει ο πόλεμος στην Ουκρανία και η επίθεση της Ρωσίας. Πολλοί ισχυρίζονται ότι ξυπνήσαμε σε έναν τελείως διαφορετικό κόσμο μετά την εισβολή. Μπορεί. Είναι η αλήθεια ότι μίας τέτοιας έκτασης στρατιωτική επίθεση δεν θα μπορούσε κανείς να τη φανταστεί μεταπολεμικά στην Ευρώπη. Και οι επίσημες φωνές κάνουν λόγο για μία πρωτόγνωρη κατάσταση. Κι ίσως να είναι και καλύτερα να την αντιμετωπίσουμε ως τέτοια αν θέλουμε να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο το επόμενο διάστημα. Γιατί χωρίς αφύπνιση και μεθοδική εργασία πάνω στην ειρήνη, αυτό που συμβαίνει σήμερα μόνο στην καταβύθιση σε σκοτεινές περιόδους οδηγεί.
Για τους λίγο μεγαλύτερους, που έχουν την εμπειρία της δεκαετίας του ’80, ο «Ψυχρός Πόλεμος» είναι μία αρνητική κατάσταση, συμβολίζει ένα παρελθόν που δεν το θέλουμε, το απωθούμε. Κυρίως γιατί προκαλούσε μία γενικευμένη κατάσταση ανησυχίας που ισορροπούσε στην γραμμή του τρόπου των τεράστιων επενδύσεων στους εξοπλισμούς, την απειλή των πυρηνικών και ένα διαρκές αίσθημα αδιεξόδου.
Είναι μία πολύ δυσμενής εξέλιξη ότι δείχνει σαν μη μάθαμε τίποτα από όλα αυτά και επιστρέφουμε σε τέτοιες συνθήκες, χωρίς μάλιστα να έχει επιτευχθεί κανενός είδους ισορροπία. Όλα είναι στον αέρα. Τον αέρα που είναι γεμάτος από θάνατο.
Ο νέος κόσμος που ανατέλλει συνεπώς μέσα στη σκοτεινιά των βομβαρδισμών στην Ουκρανία, δεν μπορεί να είναι «νέος» αν δεν είναι και διαφορετικός από το παρελθόν. Το να επιστρέψουμε στη «Σκοτεινή Ευρώπη» και τις αέναες πολεμικές αντιπαραθέσεις των «μεγάλων δυνάμεων» του 19ου και του 20ου αιώνα, δεν έχει κανένα νόημα για όσους αναζητούν το νέο.
Κι ακριβώς εκεί βρίσκεται και το πολιτικό πρόβλημα της εποχής μας: Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή καμία νέα ισορροπία δυνάμεων που στηρίζεται πάνω στην τρομοκρατική βία και τις μαζικές δολοφονίες των πολέμων. Προφανώς και προέχει να σταματήσει ο πόλεμος για να σωθούν ζωές. Αλλά την επόμενη μέρα θα πρέπει να δούμε τη συμφωνία για μία βιώσιμη ειρήνη στον πλανήτη.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
