Την ομάδα του Μουσικού Σχολείου Πρέβεζας η οποία εκπονεί το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Η χαμένη Εβραϊκή κοινότητα της Πρέβεζας
Τοπική Ιστορία και κοινωνική ενσυναίσθηση» δέχθηκε στο γραφείο του ο Δήμαρχος Πρέβεζας Νίκος Γεωργάκος την Πέμπτη.
Για τη συνάντηση εξέδωσε σχετική ανακοίνωση ο Δήμος, που αναφέρεται στο πρόγραμμα και έκανε έναν απολογισμό της συνάντησης.
Τον συντονισμό του προγράμματος έχει η εκπαιδευτικός του Αθηνά Θεοδόση, ενώ συμμετέχουν οι εκπαιδευτικοί Αφροδίτη Κοσμά και Μαρίνα Γαργάλα καθώς και ομάδα μαθητών και μαθητριών του Μουσικού Σχολείου.
Στόχος του προγράμματος είναι για όσους και όσες συμμετέχουν, να γνωρίσουν την τοπική ιστορία αναφορικά με την παρουσία των Εβραίων στην Πρέβεζα, με έμφαση στη μικροϊστορία, να κατανοήσουν τους όρους της διαπολιτισμικής συνύπαρξης και να «υιοθετήσουν» τις αρχές που αφορούν στην αποδοχή της θρησκευτικής και πολιτισμικής διαφορετικότητας.
Στο πλαίσιο της εκπόνησης του προγράμματος η ομάδα εργασίας πραγματοποίησε περιήγηση στα σημεία που σχετίζονται με την ιστορία της εβραϊκής κοινότητας, όπως εκεί όπου κάποτε βρίσκονταν η Συναγωγή, το Εβραϊκό σχολείο, το Εβραϊκό νεκροταφείο, τα καταστήματα και τα σπίτια των Εβραίων Πρεβεζιάνων.
Ο Δήμαρχος, παρουσία του προέδρου του Δημ. Συμβουλίου Λεωνίδα Αργυρού, άκουσε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον λεπτομέρειες για τη δράση των παιδιών, απάντησε στις ερωτήσεις τους ενώ παράλληλα ενημέρωσε την ομάδα για τις ενέργειες στις οποίες έχει προχωρήσει ο Δήμος σε συνεργασία με το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδας για την ανέγερση μνημείου για την Εβραϊκή Κοινότητα της Πρέβεζας.
Η ομάδα του Μουσικού Σχολείου ευχαρίστησε θερμά τον κ. Γεωργάκο για την εποικοδομητική συζήτηση.
Ο Δήμαρχος Πρέβεζας δήλωσε:
«Με μεγάλη χαρά και ενδιαφέρον δέχτηκα την επίσκεψη της ομάδας των μαθητών και των μαθητριών του Μουσικού Σχολείου που με την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών τους , αναζητούν στοιχεία που θα συμπληρώσουν το “πάζλ” της ιστορίας του τόπου μας. Η απόδοση φόρου τιμής στους Εβραίους της Πρέβεζας που με τόσο βίαιο τρόπο εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους και οι περισσότεροι από αυτούς έχασαν τη ζωή τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζιστών, είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε ως Δήμος αλλά και ως κοινωνία. Όχι μόνο για να λάβουν την θέση που τους αξίζει στην πόλη μας αλλά και για να δώσουμε ένα “σημείο αναφοράς” στις νεότερες γενιές να μη ξεχνούν τα δεινά του πολέμου, να επιδιώκουν την ειρήνη και να μάχονται για τα δικαιώματα των ανθρώπων ανεξάρτητα από το χρώμα, την θρησκεία τους ή κάθε άλλη διαφορετικότητα που κάνει τον καθέναν από μας εξίσου πολύτιμο και σημαντικό».
