Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, αν το κρίνουμε ιστορικά, άλλαξαν πολλά, όπως άλλαξε και ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο. Η πανδημία είναι σαν γύρισε αυτόν τον κόσμο ανάποδα και να μας έκανε να αναδιατάξουμε αλλιώς το βλέμμα μας, τις σκέψεις μας και τις πεποιθήσεις μας. Αλλά είχε και συνέχεια. Η εκτόξευση των τιμών παγκόσμια από τα μισά της προηγούμενης χρονιάς και κυρίως ο πόλεμος στην Ουκρανία που ξέσπασε μετά την εισβολή της Ρωσίας, έχουν οδηγήσει σε τεράστιες αλλαγές, ακόμα κι αν δεν είναι ορατές από όλους. Φτάνουν όμως κι αυτές που είναι για να δούμε τη διαφορά μεγεθών.
Το κυριότερο είναι ότι υπάρχουν ήδη συνέπειες, ότι βλέπουμε να υλοποιούνται αυτές οι μεταβολές.
Η πανδημία προκάλεσε ένα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, μία πραγματική στροφή προς τις κρατικές πολιτικές στήριξης της Υγείας. Πολλοί μίλησαν ακόμα και για «σοσιαλιστικές» πολιτικές με αναφορές στον Κέινς και στις παρεμβατικές κρατικές πολιτικές υπέρ του δημοσίου συμφέροντος. Μόλις τρία χρόνια πριν η αποθέωση των «αγορών» και η αντίθεση στον κρατικό παρεμβατισμό θεωρούνταν η πιο εύλογη και πιο «ορθόδοξη» και αυθεντική πολιτική για τις δημοκρατίες μας.
Αυτήν την περίοδο ειδικά, βιώνουμε ακόμα βαθύτερα την ανάγκη για μία αναθεώρηση των πολιτικών υπεράσπισης των κοινωνιών. Βλέπουμε ότι δεν είναι αυτονόητο ότι οι άνθρωποι θα έχουν τρόφιμα στο τραπέζι τους ή ζέστη για να ζεσταθούν. Η Ευρώπη κάνει σχέδια για την επισιτιστική επάρκεια και την ενεργειακή της εξασφάλιση. Ποιος θα το περίμενε αυτό ένα χρόνο πριν; Και ακόμα χειρότερα, μέσα στην Ευρώπη, καταρρακώνεται κάθε έννοια προστασίας της ανθρώπινης ζωής με τον ουκρανικό λαό να είναι θύμα μίας πολεμικής επίθεσης που όλοι θα θέλαμε να ανήκει στην ιστορία που είχε κλείσει την πόρτα πίσω της το 1945, αλλά όπως φαίνεται είναι ένα παρόν, πολύ δραματικό.
Και αυτή η τροπή των πραγμάτων σημαίνει ότι βλέπουμε εκ νέου την κρατική οργάνωση της οικονομίας, την διαχείριση των πόρων, την ανάγκη για οικοδόμηση συνεργασιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Μοιάζει να έχουν μπει όλα ξανά στο τραπέζι. Κι ότι καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις για τις ζωές μας με βαρύνουσα σημασία για το μέλλον.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ