Υπάρχει μία αίσθηση ότι ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα έρχεται από την πρόσθεση των πολλών διαφορετικών κοινών που θα προσέλθουν και θα στηρίξουν ένα κόμμα. Το εκλογικό σώμα έχει μοιραστεί σε ομάδες, κοινά διαφορετικά μεταξύ τους και το μυστικό θεωρείται ότι είναι να προσθέσεις κάποια από αυτά και να φτιάξεις ένα εκλογικό αποτέλεσμα. Λίγο νέοι, λίγο συνταξιούχοι, λίγη πρόοδος, λίγη συντήρηση και πάει λέγοντας.
Μάλλον όμως, δεν δουλεύει έτσι. Τουλάχιστον δεν δουλεύει για τα μεγάλα κόμματα που θεωρητικά απευθύνονται σε πολλά κοινά, οπότε αν δούλευε η πρόσθεση θα έπαιρναν από 50% το καθένα. Δεν πήραν όμως.
Υπάρχει βέβαια το παράδειγμα της Αμερικής με τα δύο κόμματα, τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικάνους που λειτουργούν σαν ένωση διαφορετικών ομάδων υπό τη σκέπη τους, αλλά μάλλον δεν ανταποκρίνεται στις ευρωπαϊκές ανάγκες για πολυμορφία και πολλαπλές και πιο λεπτές πολιτικές ταυτότητες.
Που πάλι δεν είμαστε σίγουρα και το προς τα πού πάνε τα πράγματα. Όμως αντί να προσθέτουμε συχνά τα ανόμοια και με μικρό εκλογικό αποτέλεσμα μήπως θα ήταν καλύτερα να συνθέτουμε; Να συνθέτουμε ταυτότητες και διακριτό στίγμα; Δεν είναι η πολιτική κάτι που δίνει ένα καθαρό στίγμα;
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
