Θα κλείσουμε ένα δεκαήμερο με τις πλημμύρες της Θεσσαλίας και ήδη έχει ανοίξει μία πολύ μεγάλη και έντονη συζήτηση για το τι έφταιξε, τι θα μπορούσε να γίνει, πώς θα αλλάξει κάτι ριζικότερα. Από τη Δευτέρα έχουμε και την παραίτηση υπουργού, για άλλη υπόθεση που επίσης πλήγωσε πολύ την ελληνική κοινωνία, δεν παύει όμως να αποτελεί ένδειξη για μείζονα πολιτική κρίση αν και η κυβέρνηση έχει ζωή μόλις τριών μηνών.
Επειδή μέσα στη δίνη των εξελίξεων είναι δύσκολο να φανεί από πού θα έπρεπε να ξεκινήσουμε για να δούμε και τον δρόμο της ανασυγκρότησης, ας σημειώσουμε ότι λείπει ακόμα κάτι βασικό: τα δεδομένα. Δεν έχουμε την εικόνα της κατάστασης που δημιουργήθηκε στη Θεσσαλία σε συνδυασμό με τα αντιπλημμυρικά έργα που έχουν, αυτά που θα μπορέσουν να γίνουν, τις επιπτώσεις στην οικονομία και το κόστος της ανασυγκρότησης. Αυτός ο συνδυασμός «σκληρών» δεδομένων είναι που θα μας επιτρέψει να έχουμε την ολοκληρωμένη εικόνα που δεν έχουμε σήμερα.
Το γεγονός ότι συζητάμε αν θα γίνει ανασχηματισμός και τι θα γίνει με την ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ δείχνει και τα όρια που έχει η πολιτική στην Ελλάδα. Επικοινωνία, τακτικισμοί, δεύτερες και τρίτες ατζέντες, αυτά είναι που συγκροτούν την σύγχρονη πολιτική ταυτότητα. Χρησιμοποιούνται με ευκολία, ως ρητορικά σχήματα, παγκόσμια προβλήματα όπως η Κλιματική κρίση, αλλά αυτή τη στιγμή το υπουργικό συμβούλιο δεν γνωρίζει και δεν έχει ενημερώσει την κοινή γνώμη πώς θα επανέλθει η γεωργική παραγωγή στο θεσσαλικό κάμπο ή πώς θα αποφευχθεί η φτωχοποίηση του πληθυσμού. Στη δε αρμόδια περιφέρεια τέθηκε ακόμα και θέμα… αναβολής των τοπικών εκλογών. Υπάρχουν ιεραρχήσεις, υπάρχει σχέδιο; Ή μήπως η έλλειψη δεδομένων, δείχνει και την ένδεια του σχεδιασμού ή τον αιφνιδιασμό της Πολιτείας;
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
