Η Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και το ΤΕΕ Ηπείρου επιδιώκουν να ενταχθούν στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ξηρής Δόμησης
Τις αιτήσεις δύο φορέων που εκδήλωσαν την επιθυμία τους να γίνουν μέλη του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ξηρής Δόμησης, αποδέχθηκε το συμβούλιο του Δικτύου που πραγματοποιεί την ετήσια συνάντησή του στα Ιωάννινα.
Οι δύο φορείς που κατέθεσαν τη σχετική αίτηση είναι η Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και το τμήμα Ηπείρου του ΤΕΕ.
Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο για την Ξηρή Δόμηση επικεντρώνει τις δράσεις του από την ίδρυσή του το 2018 στην ανάδειξη, τη διάσωση και διατήρηση της τέχνης της ξερολιθιάς στους παραδοσιακούς οικισμούς της Ευρώπης και σε αυτό μετέχουν εκτός της Ελλάδας με την Ήπειρο σε πρώτο πλάνο, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Κύπρος και η Σκωτία. Κοινό σημείο των χωρών αυτών οι ξερολιθικές κατασκευές, η τέχνη των μαστόρων της πέτρας άλλων εποχών, τότε που και τα μέσα ήταν λιγοστά και ακόμη λιγότερες οι δυνατότητες εύρεσης επιπλέον πόρων. Παρόλα αυτά, οι ξερολιθικές κατασκευές όχι μόνο αντέχουν στο χρόνο, όπως ανέφεραν στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν οι διοργανωτές της Συνάντησης, αλλά αποτελούν ένα κορυφαίο παράδειγμα για το πώς η τέχνη του παρελθόντος που τείνει να χαθεί, διδάσκει στο σήμερα και μπορεί να αξιοποιηθεί στη σύγχρονη δόμηση και στην αναζήτηση μίας βιώσιμης και ανθεκτικής κοινωνίας.
Ο πρόεδρος της ΠΕΔ Ηπείρου Παν. Νταής και ο πρόεδρος του ΤΕΕ Ηπείρου Ιωάν. Τσίγκρος αντίστοιχα αναφέρθηκαν στο στίγμα της Συνάντησης αλλά και στο πόσο μεγάλη αποδεικνύεται η αντοχή των ξερολιθικών κατασκευών στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, όπως έγινε πρόσφατα με τις μεγάλες πλημμύρες στη Νάξο και σε άλλα νησιά των Κυκλάδων.
Εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Δικτύου, ο πρόεδρός του Λούις Ρούμπι από την Ισπανία έκανε γνωστό μεταξύ άλλων πως στην επόμενη Συνάντηση των μελών του Δικτύου θα κατατεθεί η πρόταση για τη δημιουργία μίας ευρωπαϊκής διαδρομής της ξερολιθιάς.
Τέλος, ο πρόεδρος του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Νικ. Πατσαβός στάθηκε στο ότι το εν λόγω Δίκτυο είναι ένα επιτυχημένο παράδειγμα για το πως μία συνέργεια διαφορετικών φορέων μπορεί να αναδείξει μία σημαντική τέχνη, όπως αυτή της ξερολιθιάς, αλλά και στο πως μπορεί σε ακαδημαϊκό επίπεδο να διερευνηθεί η σχέση παραδοσιακών μορφών δόμησης με τις σύγχρονες κατασκευές.
«Ως Αρχιτεκτονική Σχολή προφανώς μας ενδιαφέρει η τεκμηρίωση, η αποτύπωση και η καταγραφή των κατασκευών αυτών και ευρύτερα η διάσωση της υλικής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και της γνώσης που αυτή κρύβει. Οι παραδοσιακές μορφές δόμησης δεν είναι κάτι ρομαντικό, αλλά έχουν διαστάσεις που αναφέρονται στα σύγχρονα προβλήματα και συνδέονται ακόμη και με την Τεχνητή Νοημοσύνη. Αυτό που έγινε πριν από αιώνες, εμπεριέχει μέσα του μία διάνοια, την οποία καλούμαστε σήμερα με τα σύγχρονα εργαλεία να την αναλύσουμε και να την εφαρμόσουμε στις σύγχρονες τεχνικές. Στην προσπάθειά μας να διαμορφώσουμε τους άξονες για το δομημένο χώρο στου σήμερα, μας οδηγούν οι παραδοσιακές τεχνικές που αποδείχθηκαν βιώσιμες και ανθεκτικές και σε άμεση συνάφεια και σύνδεσης με τη φύση», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Πατσαβός.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
