Γράφει ο Πέτρος Τσάπες
Οι εκπαιδευτικοί της τεχνικής εκπαίδευσης δεν προσδοκούσαμε «ευλογία κυρίου και έλεος» με τις ρυθμίσεις του νέου νομοσχεδίου για την «αναβάθμιση της παιδείας». Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης μας είχαν προϊδεάσει. Όμως, δεν φανταζόμασταν ότι θα βιώσει η πολύπαθη τεχνική εκπαίδευση μια νέα δοκιμασία. Πριν προλάβουμε να συνέλθουμε από τον «λίθο αναθέματος» της κατάργησης ειδικοτήτων και της διαθεσιμότητας χιλιάδων συναδέλφων, με την απόφαση του τέως υπουργού παιδείας Αρβανιτόπουλου, η νέα υπουργός καταφέρει βαρύτατο πλήγμα στη δημόσια παιδεία και στην τεχνική εκπαίδευση. Στο άρθρο 51 του νέου νομοσχεδίου ορίζεται ότι « Μέγιστο όριο ηλικίας για την εγγραφή στα ημερήσια επαγγελματικά λύκεια είναι τα δεκαεπτά (17) έτη.»
Είχε ανασάνει η τεχνική εκπαίδευση με την επαναφορά τομέων και ειδικοτήτων που είχαν καταργηθεί το 2013, με την διεύρυνση του ποσοστού εισαγωγής στα ΑΕΙ για τους μαθητές των ΕΠΑΛ, με τον θεσμό της μαθητείας και το πρόγραμμα «μια νέα αρχή για τα ΕΠΑΛ». Είχε αρχίσει να γίνεται ελκυστική και να αποτελεί συνειδητή πια επιλογή των μαθητών. Συνέπεια αυτού, η αύξηση τα τελευταία χρόνια του αριθμού των φοιτώντων μαθητών στα ΕΠΑΛ από το 30% στο 37%, επί του συνόλου των μαθητών της μεταγυμνασιακής εκπαίδευσης.
Εφόσον εφαρμοστεί ο νέος νόμος, με το ηλικιακό όριο των 17 ετών, θα διωχθούν από τα ΕΠΑΛ όλοι οι μαθητές που για κάποιον λόγο το είχαν εγκαταλείψει και επιθυμούν να επανέλθουν, οι απόφοιτοι των ΓΕΛ που δεν δύνανται νε εγγραφούν πλέον για συνέχιση της φοίτησης στα ΕΠΑΛ, οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ για επανεγγραφή τους σε άλλον τομέα και ειδικότητα, οι απόφοιτοι των σχολείων δεύτερης ευκαιρίας, καθώς και όλες οι προαναφερθείσες κατηγορίες για εγγραφή στα τμήματα μαθητείας των ΕΠΑΛ. Τουτέστιν, δεκάδες χιλιάδες μαθητές, το 1/3 των ήδη φοιτούντων.
Η διέξοδος, περί εγγραφής των μαθητών που αποκλείονται, στα εσπερινά ΕΠΑΛ προσκρούει πέραν των άλλων, στη λειτουργία τους σε έδρες νομών, σε όποιους από αυτούς λειτουργούν ανάλογα σχολεία, καθώς και στο ότι είναι ήδη κορεσμένα. Παρεμπιπτόντως, στην Ήπειρο λειτουργούν μόλις τρία εσπερινά ΕΠΑΛ. Η μείωση του αριθμού μαθητών στα σχολεία και η απειλή συγχωνεύσεών τους όπως και η κατάργηση οργανικών θέσεων, τα πλεονάσματα εκπαιδευτικών και η προοπτική των διαθεσιμοτήτων, ας παρακαμφθούν ως ήσσονα ζητήματα για κάποιους.
Η αιτιολογική έκθεση του νόμου εκθέτει θεσμικά την υπουργό παιδείας, όταν προβάλλει επιστημονικά ατεκμηρίωτες προσεγγίσεις περί «αποτελεσματικότερης πρόληψη φαινόμενων ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού, τα οποία παρατηρούνται ιδίως μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων μαθητών». Η εξαιρετικά αδύναμη αιτιολογική έκθεση συμβάλλει στη συνέχεια στην αποκάλυψη των ειλικρινών προθέσεων της υπουργού: «Παράλληλα, επιχειρείται η σταδιακή αποσυμφόρηση, από σκοπιάς μαθητικού δυναμικού, των ημερήσιων ΕΠΑ.Λ., με γνώμονα τη συνολική βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας διά του εξορθολογισμού της αριθμητικής σχέσης εκπαιδευτικού και μαθητή».
Αυτό είναι ο στόχος. Η αποσυμφόρηση του μαθητικού δυναμικού. Η δημιουργία μιας καλής πελατείας για τις υπό ίδρυση μεταγυμνασιακές σχολές επαγγελματικής κατάρτισης, τις οποίες θα μπορούν να ιδρύουν ιδιωτικοί φορείς. Άλλωστε, η εκχώρηση αρμοδιοτήτων κάθε δημοσίου αγαθού στον ιδιωτικό τομέα, αποτελεί πρόταγμα των υποστηρικτών του νεοφιλελευθερισμού. Στην υπηρεσία της θεμελιώδους θέσης «μικρό κράτος, ελεύθερη αγορά», προσφέρει τις υπηρεσίες της η υπουργός επί της δημόσιας παιδείας.
Ο Πέτρος Τσάπες είναι Καθηγητής σε ΕΠΑ.Λ, Αιρετός (ΑΠΥΣΔΕ) Ηπείρου
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» την Τετάρτη 6 Μαΐου 2020
