Στη συζήτηση για τη μεταφορά ενός Κλειστού Γυμναστηρίου από τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις της Αθήνας, έχει εισαχθεί ο όρος «μεταχειρισμένο». Η έννοια που δίνεται είναι διπλή: Θα είναι ένα «μεταχειρισμένο» γυμναστήριο που έχει χρησιμοποιηθεί ξανά, αλλά και ως «μεταχειρισμένο» δεν αρμόζει σε μία μεγάλη πόλη όπως τα Γιάννενα, θέλει μόνο καινούργια πράγματα.
Το δεύτερο, οφείλουμε να το ξαναδούμε, ειδικά τώρα στην περίοδο της μακροχρόνιας κρίσης που διανύουμε και βιώνουμε. Η Ελλάδα δεν είναι η χώρα εκείνη που μπορεί να διαθέτει άπειρους πόρους για τις υποδομές της. Αυτό δεν έπρεπε να το κάνει ούτε τις καλές εποχές, όταν υπήρχαν όντως και πόροι. Η οικονομία πόρων είναι το μυστικό για κάθε οικονομική πολιτική και κάποτε οφείλουμε να προσαρμοστούμε στους κανόνες του προγραμματισμού και της ανάγκης. Το κράτος κάνει πάντα το αναγκαίο και χρήσιμο για το δημόσιο καλό.
Άμεση όμως είναι η απάντηση: «Ναι, αλλά άλλες πόλεις πήραν πολλαπλάσια, όλα αυτά τα χρόνια». Ισχύει, αλλά κάπως έτσι κατάρρευσαν και τα δημόσια οικονομικά. Το ότι κάθε πολιτικός παράγοντας υπάρχει η πιθανότητα να πίεζε για ένα γυμναστήριο στη γειτονιά του, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να επαναλαμβάνονται εσαεί και τα ίδια λάθη. Και το κρισιμότερο λάθος που πρέπει να διορθωθεί: Να αξιοποιηθεί η δημόσια περιουσία που μένει έρημη. Από τα ολυμπιακά ακίνητα ως κάθε μικρό κτίριο που μένει αχρησιμοποίητο σε κάθε γωνιά της χώρας, όλα πρέπει να μπουν ξανά στην ζωή των κατοίκων των πόλεων.
Μπορούν να αξιοποιηθούν δε όλα τα εργαλεία χωρίς ιδεοληψίες (που δυστυχώς έχει πολλές όπως φαίνεται η κυβέρνηση για τον δημόσιο χώρο), από να προσελκύσουν ιδιωτικές επενδύσεις μέχρι να χρησιμοποιηθούν από κοινωνικούς συνεταιρισμούς και εθελοντές.
Γιατί κάπως καταλήξαμε και να μην έχουμε έναν διαθέσιμο χώρο για να κοιμηθεί ένας πρόσφυγας ή να μπουν μερικές σχολικές τάξεις παραπάνω τώρα που έχουμε ανάγκη την αραίωση. Οι ανάγκες τρέχουν ενώ τα κτίρια μένουν άχρηστα.
Αν υπάρχει συνεπώς ο τρόπος- κι αυτό θα το πουν οι ειδικοί- και οι πόροι, τα Γιάννενα μπορούν και πρέπει να αξιοποιήσουν μία υποδομή των Ολυμπιακών Αγώνων. Αν δεν γίνεται τελικά, ας βρεθούν άλλες λύσεις πάλι με άξονα την κάλυψη αναγκών και την εξοικονόμηση πόρων. Άλλωστε οι πόλεις κρίνονται από την ποιότητα ζωής που παρέχουν κι όχι από το περιτύλιγμα και τα ντουβάρια.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
