Συνέντευξη του Γ. Βαρουφάκη, Γραμματέα του ΜέΡΑ25, στον Φιλήμονα Καραμήτσο
Τις βασικές πολιτικές προσεγγίσεις του ΜεΡΑ25 σε καίρια ζητήματα που φέρνει σήμερα η συγκυρία παρουσιάζει ο Γιάνης Βαρουφάκης, Γραμματέας Μετώπου Ευρωπαϊκής Ρεαλιστικής Ανυπακοής, σε μία συνέντευξή του στην «Ε».
Ο Γ. Βαρουφάκης εκφράζει τις αντιρρήσεις του για τη στόχευση και τη δόμηση του Ταμείου Ανάκαμψης, αναγνωρίζει την ανάγκη να αναπτυχθούν πολιτικές που να μειώνουν τις περιφερειακές ανισότητες και καυτηριάζει τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Καλεί δε, τους πολίτες να συζητήσουν τις θέσεις του ΜεΡΑ25, καθώς και να συστρατευτούν, «ώστε να τερματιστεί το καθεστώς της Χρεοδουλοπαροικίας που έχτισαν λίγο-λίγο σειρά κυβερνήσεων», όπως τονίζει.
Θα έχει αποτέλεσμα νομίζετε το Ταμείο Ανάκαμψης; Θα μπορέσει ο πολίτης να αντιληφθεί μέσα στα επόμενα χρόνια ότι αλλάζει κάτι προς το καλύτερο στη ζωή του;
Έχω στενοχωρήσει πολλούς που πίστεψαν πως με το Ταμείο Ανάκαμψης η Ευρωπαϊκή Ένωση επιτέλους έκανε το καθήκον της, ξέφυγε από την τιμωρητική διάθεση απέναντι στον ευρωπαϊκό Νότο, και πήρε – έστω και καθυστερημένα – τον δρόμο της αλληλεγγύης μέσω κοινού χρέους με το οποίο θα στηριχθούν αδύναμες χώρες όπως η Ελλάδα. Πρόκειται, τους προειδοποίησα, περί απατηλής, αλλά και επικίνδυνης πλάνης.
Ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής, ανέλυσα τους δύο λόγους που το Ταμείο Ανάκαμψης θα αποδειχθεί μακροοικονομικά ασήμαντο: Πρώτον, τα χρήματα που θα έρθουν ως καθαρές ενισχύσεις (όχι δάνεια, τα οποία ούτε ένα πτωχευμένο κράτος ούτε μια υπό χρεοκοπία επιχείρηση δεν πρέπει να λάβει) δεν θα ξεπεράσουν κατά μέσον όρο τα 3 δισ. € ετησίως, ποσό πολύ μικρότερο από τα μέτρα λιτότητας (το 5ο Μνημόνιο, όπως το ονομάζει το ΜέΡΑ25) που θα απαιτηθούν για να κλείσει η ψαλίδα του κρατικού προϋπολογισμού. Δεύτερον, επειδή αυτά τα χρήματα δεν θα ρεύσουν ούτε στα δημόσια ταμεία, αλλά ούτε και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που εξουθενώθηκαν από την επιτάχυνση της ύφεσης.
Η Ήπειρος και οι ανισότητες
Βλέπετε την ανάγκη για περιφερειακή διάσταση για να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα προβλήματα αναπτυξιακών ανισοτήτων που παρουσιάζονται σε περιφέρειες όπως η Ήπειρος, οι οποίες ενδέχεται να αυξηθούν μετά την πανδημία;
Προφανώς. Γενικότερα αν το δούμε, η επιδείνωση της προϋπάρχουσας της πανδημίας κρίσης, αυξάνει δραματικά τις ανισορροπίες και τις ανισότητες σε ολόκληρη την Ευρώπη. Χώρες και περιφέρειες με μεγάλα χρέη και εμπορικά ελλείμματα (όπως η Ελλάδα), περιφέρειες με τεράστια υστέρηση επενδύσεων (όπως η Ήπειρος), νοικοκυριά με ιδιωτικά χρέη και κακές θέσεις εργασίας, μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε παραδοσιακούς κλάδους – όλοι αυτοί οι τομείς και άνθρωποι, που έχαναν έδαφος προ της πανδημίας, σήμερα ρίχνονται στον Καιάδα της Υπερ-Ύφεσης με αποτέλεσμα την μεγέθυνση των υφιστάμενων ανισορροπιών και ανισοτήτων.
Ο ρόλος της ΕΕ σήμερα
Σε πολλούς Ευρωπαίους πολίτες υπάρχει αυτή η διαρκής αίσθηση ότι η πολιτική Ευρώπη (οι θεσμοί της ΕΕ, διάφορα όργανα και διακρατικοί φορείς) είναι μακριά από την καθημερινότητά τους και τις ανάγκες. Κι αυτό παρά, αλήθεια τη μεγάλη συμβολή των ευρωπαϊκών προγραμμάτων σε έργα και υποδομές όπως πχ στην Ελλάδα. Πώς θα περιγράφατε σήμερα την ΕΕ και τι νομίζετε ότι θα έπρεπε να αλλάξει;
Μακάρι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί να ήταν μόνο «μακριά από την καθημερινότητα» των πολιτών. Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα: Οι θεσμοί της ΕΕ με τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην καθημερινότητα των Ευρωπαίων καταδικάζουν με τις πολιτικές τους την πλειοψηφία των Ευρωπαίων σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα σε μια μόνιμη κρίση. Ναι, χτίζονται αυτοκινητόδρομοι, δίνονται επιδοτήσεις σε αγρότες, χρηματοδοτούνται ερευνητικά προγράμματα κ.ο.κ. Όμως, παράλληλα, οι μικρομεσαίοι εξαναγκάζονται από την τρόικα να καταβάλουν 100% προπληρωμή φόρου, οι δανειολήπτες ρίχνονται στο έλεος των αρπακτικών ταμείων, οι αγρότες ωθούνται στο να καταστρέφουν εν δυνάμει παραγωγή ή να καταφεύγουν στην αγορά στείρων σπόρων από την Bayer, το νερό και η ηλεκτρική μας ενέργεια παραδίδονται στις αρπακτικές πολυεθνικές κλπ. Συμπερασματικά, η ΕΕ παραμένει ένα καρτέλ μεγάλων επιχειρήσεων που θυσιάζει την δημοκρατία, αλλά και μεγάλες παραγωγικές ικανότητες των Ευρωπαίων στον βωμό των μονοπωλιακών τους κερδών.
Από αρκετές πλευρές περιγράφεται σήμερα η κατάσταση στην Ελλάδα ως ένα πεδίο πολλαπλών κρίσεων. Τρομερή οικονομική ύφεση, πανδημία, αλλά και οι απαιτήσεις του προσφυγικού, η στάση της Τουρκίας και οι μεταβολές στη Ν/Α Μεσόγειο κ.α. Βλέπετε διέξοδο, υπάρχει έστω ένας ορίζοντας προς ένα επίπεδο ισορροπίας έστω με λιγότερα προβλήματα ή βιώνουμε μία διαρκή κατάσταση διακινδύνευσης σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο;
Αν μου ζητάτε να προβλέψω τι θα γίνει, θα μου επιτρέψετε να αρνηθώ να απαντήσω. Δικαίωμα στην πρόβλεψη έχουν οι μετεωρολόγοι, όχι οι ενεργοί πολίτες που καθήκον μας είναι να δημιουργούμε διεξόδους εκεί που φαίνεται να μην υπάρχουν. Αν με ρωτάτε ποιες είναι οι διέξοδοι, θα σας απαντήσω: Οι θέσεις του ΜέΡΑ25 για όλα αυτά τα ζητήματα. Άλλωστε, το ΜέΡΑ25 το δημιουργήσαμε ακριβώς για αυτό το λόγο: Για να προσφέρουμε διεξόδους σ’ ένα λαό εγκλωβισμένο στην Χρεοδουλοπαροικία και την απαξίωση που το ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ φέρνει.
Αν ξεχωρίζατε μία ατζέντα τριών τεσσάρων επιλογών, πράγματα που πιστεύετε ότι θα μπορούσαν να αλλάξουν προς το καλύτερο την ελληνική κοινωνία σε χρόνο εφικτό, ποια θα ήταν αυτά; Έχετε ένα πρόγραμμα ας το πούμε, άμεσης παρέμβασης;
Το ΜέΡΑ25 έχει ήδη θέσει σε διαβούλευση ολοκληρωμένη Πρόταση Νόμου για την προστασία των πολιτών από την κρίση. Με χαρά θα δεχόμασταν σχόλια της εφημερίδας σας και των αναγνωστών της επ’ αυτής. Επί πλέον, στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης παρουσίασα το όραμά μας για την πράσινη τεχνολογική επανάσταση που μέχρι το 2025 θα μπορούσαμε να ενεργοποιήσουμε ώστε η Ελλάδα να καταστεί πραγματικά ισχυρή και η πλειοψηφία των Ελλήνων να δύναται να μιλά για, και να οραματίζεται, την κοινή ευημερία.
Οι συνεργασίες
Στην ελληνική πολιτική σκηνή μετράει ο εκλογικός συσχετισμός, τι δύναμη έχει το κάθε κόμμα. Εσείς πώς βλέπετε την πορεία του κόμματός σας; Θα βλέπατε συμμαχίες ώστε να είστε ως και στη διακυβέρνηση της χώρας και με βάση ποιο πρόγραμμα ή πολιτικό πλαίσιο;
Το τελευταίο που χρειάζεται ο λαός μας και η χώρα μας είναι άλλη μια κυβέρνηση συνεργασίας πολιτικών που βάζουν ως στόχο την υπουργοποίησή τους. Δεν ιδρύσαμε το ΜέΡΑ25 για να συμμετάσχουμε σε άλλη μια τέτοια αντιλαϊκή οπερέτα, ούτε βέβαια για να καταστρατηγήσουμε το ειλικρινές σύνθημα με το οποίο κατεβήκαμε στις εκλογές: «Για τους ανθρώπους, όχι για τα αξιώματα». Αντίθετα, δημιουργήσαμε το ΜέΡΑ25, υπάρχουμε ως κοινοβουλευτικό κόμμα, για να καλούμε τους πολίτες σε παλλαϊκή συστράτευση ώστε να τερματιστεί το καθεστώς της Χρεοδουλοπαροικίας που έχτισαν λίγο-λίγο σειρά κυβερνήσεων, κάποιες εκ των οποίων με «προοδευτικό» πρόσημο.
Επί του πρακτέου, από τον περασμένο Απρίλιο προβήκαμε σε ανοικτό κάλεσμα μιας τέτοιας παλλαϊκής συστράτευσης σε όλους τους πολίτες και όλες τις πολιτικές δυνάμεις όχι γενικόλογα, αλλά στη βάση ενός κοινού προγράμματος επτά κοινών στόχων – στόχων που, πρέπει να τονίσω, μπορούν να αποδεχθούν μόνο όσες και όσοι δεν κωλύονται να προβούν σε ρήξη με την τρόικα και την εγχώρια ολιγαρχία.
Δυστυχώς, κρίνοντας από την περίοδο που ξεκίνησε μετά την 6η Ιουλίου του 2015, είναι αδύνατον να διανοηθούμε πως η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ – μετά από μια πενταετία ρήξης με τα συμφέροντα της πλειοψηφίας των Ελλήνων – θα ήταν ανοικτή σε μια τέτοια συστράτευση.
