Το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ιωαννιτών συνεχίζει τις διαδικτυακές του πρεμιέρες
Την Παρασκευή 22 Ιανουαρίου και ώρα 21:00 θα προβληθεί η εκδήλωση: «Ars Antique με άριες αντίκες και οργανική μουσική του 16ου και 17ου αιώνα».
Έργα: Pergolesi, Haendel, Scarlatti, Haydn κ.ά. με την υψίφωνο Ειρήνη Δόβα και την πιανίστρια Γεωργία Αναστάση, καθηγήτριες του Δημοτικού Ωδείου Δήμου Ιωαννίνων. https://www.youtube.com/watch?v=f3Pxf0VzxxE&feature=youtu.be
Πρόγραμμα:
- Delizie contente – Fr. Cavalli (1602-1676)
- Se tu m’ami – G. B. Pergolesi (1710-1736)
- Caro mio ben – G. Giordani (1744-1798)
- Nel cor più non mi sento – G. Paisiello (1741-1816)
- Sonata K.54, A minor – D. Scarlatti (1685 –1757)
- O cessate di piagarmi – A. Scarlatti (1660-1725)
- Se tu della mia morte – A. Scarlatti (1660-1725)
- Son tuta duolo – A. Scarlatti (1660-1725)
- Sonata, C dur, 2. Adagio – J. Haydn (1732 –1809)
- Affanni del pensier – G. Fr. Haendel (1685-1759)
- Sebben, Crudele – A. Caldara (1670-1736)
- Sonata, C dur, 2. Larghetto – J. H. Roman (1694–1758)
- Piacer d’ amor – J. P. Martini (1741-1816)
Με τον όρο Μπαρόκ (Baroque) αναφερόμαστε στην ιστορική περίοδο 1600 – 1750 που ακολούθησε την Αναγέννηση και στο συγκεκριμένο καλλιτεχνικό ύφος που διαμορφώθηκε την περίοδο αυτή. Το ύφος του Μπαρόκ αποτέλεσε ένα νέο τρόπο έκφρασης που γεννήθηκε στη Ρώμη της Ιταλίας, απ’ όπου εξαπλώθηκε σχεδόν σε ολόκληρη την Ευρώπη. Χαρακτηρίστηκε από ένα έντονο δραματικό και συναισθηματικό στοιχείο, ενώ εφαρμόστηκε κυρίως στην αρχιτεκτονική, τη γλυπτική και τη μουσική, αλλά συναντάται παράλληλα και στη λογοτεχνία ή τη ζωγραφική.
Ο όρος μπαρόκ προέρχεται πιθανότατα από την πορτογαλική λέξη barocco, που σημαίνει το ακανόνιστο μαργαριτάρι και ως επίθετο δηλώνει γενικά την έννοια του ασυνήθιστου ή παράδοξου.
Το μπαρόκ ύφος δεν επηρέασε μόνο τις εικαστικές τέχνες αλλά επηρέασε σε μέγιστο βαθμό και τη μουσική. Οι μεγαλύτερες κατακτήσεις της Μπαρόκ μουσικής περιλαμβάνουν την ανάπτυξη του λυρικού θεάτρου, του μουσικού είδους της όπερας και του ορατόριου.
Βασικά χαρακτηριστικά της μπαρόκ μουσικής είναι:
- οι μείζονες και ελάσσονες κλίμακες, που αντικαθιστούν τους εκκλησιαστικούς τρόπους
- η σταδιακή μετάβαση από την πολυφωνία του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης στην ομοφωνική γραφή, η οποία ολοκληρώνεται την εποχή του κλασικισμού
- η εμφάνιση νέων μουσικών μορφών, όπως η όπερα και το ορατόριο, η μπαρόκ σουίτα, η τριο-σονάτα και τα κονσέρτα γκρόσο ή σόλο (concerto grosso, concerto solo)
- η εξέλιξη αρκετών μουσικών οργάνων και η εγκατάλειψη άλλων
- το basso continuo (συνεχές μπάσο ή βάσιμο)
Βασικοί εκπρόσωποι της εποχής είναι οι: G. B Pergolesi, A. Scarlatti, G. Paisielo.
