Όλα αυτά που συζητάμε για τους δημόσιους χώρους και τα δημόσια κτίρια της πόλης, είναι καλά και άγια και είναι καλό που τα συζητάμε μετά από καιρό. Για να μην καταλήξει όμως η συζήτηση άσκοπη, αφενός πρέπει να πάρει τον χαρακτήρα διαβούλευσης μέσα σε οργανωμένο πλαίσιο και αφετέρου πρέπει να γίνει βάσει δεδομένων. Γιατί αυτό που παρατηρείται από κάποιες πλευρές τουλάχιστον, είναι να μπαίνουν στη συζήτηση με εμμονές, ιδεοληψίες και βεβαιότητες που έχουν μεν στο κεφάλι τους και καλά κάνουν, αλλά αφορούν άλλες εποχές, ίσως και άλλες χώρες. Το θέμα δεν είναι να έχεις μία καλή ιδέα, δεν είναι διαγωνισμός ταλέντων, αλλά να έχεις τη διάθεση να συμβάλλεις με σύνθεση και ενότητα στην κοινωνική συνοχή και την πρόοδο του τόπου.
Αφήνω κατά μέρος προς το παρόν όσους επιδιώκουν ατομικά και ιδιωτικά συμφέροντα, αφού είναι και εκτός πλαισίου.
Κατάλληλος πάντως για να θέσει και το πλαίσιο και τους όρους για τη διαβούλευση είναι ο Δήμος Ιωαννιτών. Ο οποίος πάντως Δήμος δεν έχει και την καλύτερη προϋπηρεσία αφού έχει ξανακάνει προσπάθειες για δημαρχείο που έμειναν χωρίς ολοκλήρωση ή έκανε και αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς που δεν πέρασαν σε υλοποίηση. Ακόμα και η σημερινή δημοτική αρχή, της πήρε καιρό να πειστεί ότι πρέπει να προχωρήσει η διαδικασία που ξεκίνησε με τον επιτυχημένο πρέπει να αναγνωρίσουμε, διαγωνισμό για τη νέα πλατεία.
Ένα μόνο στοιχείο προσθέτουμε εδώ για να πάμε πιο μπροστά τη συζήτηση. Δεν πρέπει να βλέπουμε τα δημόσια κτίρια όπως τα έβλεπαν προπολεμικά, σαν ακίνητους όγκους που μεταδίδουν κύρος και εξουσία. Στην εποχή μας τα δημόσια κτίρια δεν είναι μεγέθη πακτωμένα και ακίνητα που στεγάζουν σειρές από γραφεία. Είναι αντίθετα σύγχρονοι πολυχώροι που επιτελούν περισσότερους από έναν ρόλους, συγχρονίζονται με τις ψηφιακές και τεχνικές αλλαγές, και προσφέρουν υπηρεσίες σε πολύπλοκες ανάγκες των πολιτών. Το δημαρχείο της πόλης σε λίγα χρόνια δεν θα δίνει πια πιστοποιητικά, ούτε αποδείξεις πληρωμής για το νερό- αυτά θα τα κάνουμε από απόσταση. Θα πρέπει όμως να προσφέρει το περιβάλλον εκείνο μέσα στο οποίο σε έναν κοινό χώρο θα δίνονται λύσεις στα προβλήματα των πολιτών ή το εκπαιδευμένο προσωπικό θα συντονίζεται για να ασκήσει πολιτικές για την πόλη.
Στα νέα δημόσια κτίρια, ο πολίτης αποκτά πρόσβαση στην πληροφορία, προσφέρει σε συμμετοχικές δράσεις, καλλιεργεί το πνεύμα του, ελέγχει την τοπική εξουσίαm αλλά και αναλαμβάνει τις ευθύνες του, ξεκουράζεται και βρίσκεται σε διάδραση με άλλους πολίτες όλου του κόσμου. Αυτά από το μέλλον που είναι εδώ.
Αν θέλουμε πάλι δημαρχείο για να χωράει τις κομματικές και παραταξιακές επιδιώξεις, τη ραθυμία της γραφειοκρατίας και τη γοητεία της εξουσίας, όλο και θα βρούμε ένα καλό σχέδιο γεμάτο από μπετόν του παρελθόντος.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
