Αν είχε πέσει η Γκραμπάλα, ο ιταλικός στρατός θα έφτανε μέσα σε δύο 24ωρα στην πόλη των Ιωαννίνων. Το ύψωμα της Γκραμπάλας όμως παρά την λυσσαλέα επίθεση των Ιταλών, όχι μόνο άντεξε στις συνεχόμενες και επί μία εβδομάδα επιθέσεις για την κατάληψη των ελληνικών θέσεων, αλλά οι νίκες του Ελληνικού Στρατού αποτελούν ανεξίτηλο χνάρι της ελληνικής εποποιίας του 1940.
Από τις 2 Νοεμβρίου ο Ιταλικός στρατός επιχειρεί να καταλάβει τα υψώματα της Γκραμπάλας, και καταφέρνει να υπερκεράσει τις ελληνικές θέσεις στις δύο από τις τρεις κορυφές της. Η αντεπίθεση των Ελλήνων όμως είναι ανεπανάληπτη αφού όλοι γνωρίζουν ότι η Γκραμπάλα είναι ουσιαστικά το τελευταίο φυσικό οχυρό που μπορεί να ανακόψει την πορεία των Ιταλών. Παρότι αριθμητικά λιγότεροι, οι Έλληνες στρατιώτες δίνουν μία τιτάνια μάχη και καταφέρνουν να κρατήσουν το ύψωμα στα χέρια τους, αποκρούοντας και τις επόμενες επιθέσεις των Ιταλών μέχρι τις 8 Νοεμβρίου όταν και σήμανε η αρχή της ελληνικής αντεπίθεσης.
Στον Τύμβο της Γκραμπάλας ένα μνημείο αφιερωμένο στη μνήμη των ηρώων που έπεσαν μαχόμενοι στη Μάχη της Γκραμπάλας, και ανεγέρθηκε από την Ένωση Ζαγορισίων Αθηνών, τελέστηκε το πρωί της Κυριακής η ετήσια εκδήλωση μνήμης από τον Δήμο Ζαγορίου.
Μετά την επιμνημόσυνη δέηση και την κατάθεση στεφάνων από τους εκπροσώπους φορέων και τοπικών αρχών, ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Ζαγορίου, συνταξιούχος εκπαιδευτικός Γεώργιος Τσουμάνης ανέπτυξε την ομιλία του για τους μαχητές της Γκραμπάλας και το Έπος του 1940.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
