Ένα μοναδικό φαινόμενο δημοσίευσε στον λογαριασμό του στο Linkedin ο Χανς φαν Μπόφεν, αξιωματικός εν αποστρατεία του Βασιλικού Ναυτικού της Ολλανδίας και μετεωρολόγος.
Συγκεκριμένα, ο Μπόφεν δημοσίευσε ένα ουράνιο τόξο το οποίο φαίνεται να «γλύφει» το έδαφος. Σύμφωνα με τον ίδιο, το φαινόμενο οφείλεται σε συγκεκριμένες ατμοσφαιρικές συνθήκες, όπως η χαμηλή γωνία του ήλιου και η παρουσία πολύ λεπτών σταγονιδίων υγρασίας κοντά στο έδαφος.
Στο θέμα αναφέρθηκε και ο μετεωρολόγος, Θοδωρής Κολυδάς με ανάρτησή του στο Χ σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Είναι η τέλεια στιγμή όπου η γεωμετρία, η φυσική και η ομορφιά συναντιούνται […]. Ένα φαινόμενο που, αν και μετρήσιμο, εξακολουθεί να συγκινεί όπως την πρώτη φορά που το είδαμε —ένα κομμάτι επιστήμης ντυμένο με την ποίηση του ουρανού».
🌈🏳️🌈OTAΝ ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΗ ΓΗ – ΤΟ "ΜΥΣΤΗΡΙΟ" ΚΑΙ Η ΦΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ- ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ?
✅Κάθε ουράνιο τόξο, ψηλά ή χαμηλά, είναι μια πρόσκληση να κοιτάξουμε πιο βαθιά — όχι μόνο στον ουρανό, αλλά και στην ίδια τη φύση του φωτός, που αποκαλύπτει την… pic.twitter.com/UkuJ8Dk11y— Theodoros Kolydas (@KolydasT) October 10, 2025
Αναλυτικά η ανάρτηση του Ολλανδού μετεωρολόγου:
«Έχεις δει ποτέ ουράνιο τόξο τόσο κοντά στο έδαφος;
Πώς συμβαίνει αυτό; Για να εμφανιστεί ένα ουράνιο τόξο χαμηλά, ο ήλιος πρέπει να βρίσκεται ψηλά στον ουρανό (αλλά κάτω από τις 42°) και να υπάρχει βροχή ή ομίχλη κοντά στο έδαφος. Επειδή το κέντρο του ουράνιου τόξου βρίσκεται πάντα απέναντι από τον ήλιο, όσο ο ήλιος ανεβαίνει πιο ψηλά, τόσο χαμηλότερα κατεβαίνει και το κέντρο του τόξου. Όταν ο ήλιος φτάσει περίπου στις 42°, μόνο η κορυφή του ουράνιου τόξου είναι ορατή πάνω από τον ορίζοντα.
Για να εκτιμήσουμε πραγματικά την ομορφιά ενός χαμηλού ή ενός ψηλού ουράνιου τόξου, χρειάζεται να κατανοήσουμε τη φυσική που κρύβεται πίσω από το φαινόμενο. Όταν το ηλιακό φως εισέρχεται σε μια σταγόνα βροχής, διαθλάται — δηλαδή λυγίζει καθώς περνά από τον αέρα στο νερό και ξανά καθώς εξέρχεται από τη σταγόνα. Μέσα στη σταγόνα, το φως αντανακλάται στην εσωτερική της επιφάνεια πριν εξέλθει. Αυτές οι διεργασίες κάνουν το λευκό φως να διασπάται στα επιμέρους χρώματά του, σχηματίζοντας το γνωστό φάσμα του ουράνιου τόξου.
Διάφορες ατμοσφαιρικές συνθήκες επηρεάζουν το πόσο καθαρά φαίνεται ένα ουράνιο τόξο. Η παρουσία σταγόνων νερού στον αέρα είναι, φυσικά, απαραίτητη, αλλά σημαντικό ρόλο παίζουν επίσης το μέγεθός τους, η κατανομή τους και η γωνία του ηλιακού φωτός. Όταν οι σταγόνες είναι μικρές και ομοιόμορφα κατανεμημένες, δημιουργούν ένα ζωηρό και καθαρό ουράνιο τόξο. Αντίθετα, οι μεγαλύτερες ή άνισα κατανεμημένες σταγόνες μπορούν να κάνουν το τόξο πιο θαμπό ή αχνό.
Το ωραιότερο πράγμα που μπορούμε να βιώσουμε είναι το μυστηριώδες. Είναι η πηγή κάθε αληθινής τέχνης και επιστήμης -Άλμπερτ Αϊνστάιν».
