Η δύναμη του λόγου πριν μπεις οκτάγωνο
Στο UFC και στα μαχητικά σπορ γενικότερα, η μάχη και η δράση δεν ξεκινάνε τη στιγμή που κλείνει η πόρτα του κλουβιού. Ξεκινάει πολύ νωρίτερα, όταν οι αθλητές μιλούν, προκαλούν στις συνεντεύξεις και φτιάχνουν ένα εχθρικό κλίμα πριν από έναν αγώνα. Το λεγόμενο trash talk δηλ. σε απλά ελληνικά, η έντονη, προκλητική ρητορική που έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι του marketing ενός fighter. Δεν είναι απλώς λόγια, είναι εργαλείο που μπορεί να απογειώσει ή να καταστρέψει μια καριέρα ενός μαχητή. Και εξηγούμαστε.
Το τρανό παράδειγμα του Conor McGregor
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ο Conor McGregor είναι ίσως το μεγαλύτερο παράδειγμα μαχητή που μετέτρεψε το trash talk σε «όπλο» που έκανε από κάτω τις μάζες να παραληρούν. Με ατακάρες που έμειναν στην ιστορία και με μια αυτοπεποίθηση που ξεχείλιζε, κατάφερε να τραβήξει την προσοχή του κόσμου πολύ πριν ρίξει την πρώτη του γροθιά στο κλουβί. Οι αγώνες του δεν ήταν μόνο αθλητικά γεγονότα αλλά και μεγάλα κοινωνικά γεγονότα.
Αυτό που πέτυχε ο McGregor ήταν να «πουλήσει» τον εαυτό του ως ένα προϊόν ψυχαγωγίας, δημιουργώντας ένα μεγάλο hype ακόμα και σε όσους δεν παρακολουθούσαν MMA.
Η προσωπικότητα ως brand
Στην πραγματικότητα, κάθε fighter είναι ένα «brand». Ο τρόπος που μιλάει, που κινείται, τα ρούχα που επιλέγει να φορέσει, ο τρόπος που απαντά στις συνεντεύξεις, ακόμα και το πως διαχειρίζεται τις νίκες ή τις ήττες του, χτίζει μια εικόνα που μένει χαραγμένη στο μυαλό του κοινού.
Ένας χαρισματικός στα λόγια μαχητής μπορεί να μετατραπεί σε «must watch» αθλητή, ανεξάρτητα αν είναι ο καλύτερος στην κατηγορία του ή στην όρθια ή μάχη στο έδαφος. Το κοινό και οι εταιρίες θέλουν θέαμα, ιστορίες και χαρακτήρες που θα εμφανιστούν και στο στοιχημα UFC αλλά και αλλού, από ταινίες μέχρι και talk shows. Και το trash talk είναι ο πιο σύντομος και εύκολος δρόμος για να τραβήξει κανείς φώτα πάνω του.
Τι γίνεται όταν το trash talk ξεφεύγει;
Ωστόσο, υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο έξυπνο promotion και στην υπερβολή. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου αθλητές χρησιμοποίησαν προσβλητικά ή ακραία σχόλια που γύρισαν μπούμερανγκ εναντίον τους. Το κοινό, αν και απολαμβάνει την ένταση, δεν συγχωρεί πάντα και σε κάθε περίπτωση την αλαζονεία ή την ασέβεια.
Όπως σχολιάζει ο Γιώργος, ερασιτέχνης αθλητής του bjj και φανατικός θεατής του UFC: «Μ’ αρέσει να βλέπω μαχητές που έχουν αυτοπεποίθηση, αλλά όταν το παρακάνουν, ε, κουράζει. Θέλω να γουστάρω τον αθλητή και για τα skills του, όχι μόνο για τις ατάκες του».
To Trash talk όταν δεν είναι αυθεντικό δεν πουλάει
Το μυστικό πάνω από όλα είναι να είσαι original. Ο McGregor, ο Chael Sonnen ή ακόμη και η Ronda Rousey κατάφεραν να ξεχωρίσουν γιατί οι δηλώσεις τους ταίριαζαν γάντι με την έντονη προσωπικότητά τους. Δεν ήταν ψεύτικοι, αλλά πολύ true.
Αντίθετα, fighters που προσπάθησαν να μιμηθούν το στυλ αυτό χωρίς να τους ταιριάζει, συχνά κατέληξαν να φαίνονται στημένοι και να χάνουν το ρισπέκτ από όλους σχεδόν.
Το marketing και το θέαμα
Οι huge διοργανώσεις, όπως το UFC, γνωρίζουν καλά τη δύναμη του trash talk. Ένα staredown με τσαμπουκάδες και σπρωξίματα, μια ατάκα που γίνεται viral στο Twitter ή ένα ξέσπασμα στη συνέντευξη τύπου μπορεί να διπλασιάσει τις πωλήσεις pay-per-view.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι matchmakers συχνά προωθούν fighters με έντονη και καυτή προσωπικότητα. Γιατί στο τέλος της ημέρας, το UFC δεν πουλάει μόνο αθλητισμό, πουλάει θέαμα, αφήγηση και πάνω από όλα δράμα που όλοι έχουμε ανάγκη να καταναλώσουμε.
Ισορροπία ανάμεσα σε λόγια και πράξεις
Βέβαια, όλο το marketing του κόσμου δεν μπορεί να καλύψει τις κακές εμφανίσεις ενός μαχητή. Αν ένας fighter δεν μπορεί να υποστηρίξει με πράξεις τα λόγια του μέσα στο οκτάγωνο, η καριέρα του δύσκολα θα έχει διάρκεια. Το κοινό λατρεύει να βλέπει «trash talkers» να επιβεβαιώνουν στο 100% την αυτοπεποίθησή τους, αλλά εξίσου λατρεύει να βλέπει την άχαρη πτώση όσων δεν τα καταφέρνουν.
Η ισορροπία είναι το κλειδί: λίγη έτσι πρόκληση, πολλή δουλειά, και κυρίως σταθερή παρουσία στο πολύ αγωνιστικό αυτό επίπεδο του αθλήματος.
Trash talk & νέα γενιά fighters
Η νέα γενιά μαχητών φαίνεται να έχει ψιλιαστεί ότι η προσωπικότητα είναι εξίσου σημαντική με τις ικανότητες. Fighters όπως ο Sean O’Malley ή ο Paddy Pimblett χρησιμοποιούν τα social media και το χιούμορ για να δημιουργήσουν «buzz» γύρω από το όνομά τους. Δεν λειτουργεί πάντα η επιθετικότητα και δεν είναι πανάκεια. Πολλές φορές το στυλ, η εμφάνιση και το να είσαι original παίζουν τον ίδιο ρόλο με μια προκλητική ατάκα.
Συμπέρασμα
Το trash talk και το marketing είναι όψεις του ίδιου νομίσματος στην καριέρα ενός fighter. Χτίζουν φήμη, φέρνουν χορηγίες, φράγκα καλά και κρατάνε το κοινό. Όμως, χωρίς πραγματική προσωπικότητα και χωρίς σταθερές επιδόσεις, όλα καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος.
Στο τέλος της ημέρας, τα λόγια λέξεις είναι μόνο η αρχή, αυτό που μένει χαραγμένο στη μνήμη των fans είναι οι στιγμές μέσα στο κλουβί.
