Τι λέει ο καθηγητής Πνευμονολογίας – Εντατικής Θεραπείας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών
— Πολλοί σχολίασαν ότι η νέα οδηγία για το AstraZeneca κάνει αυτούς που έσπευσαν να εμβολιαστούν με αυτό το σκεύασμα –χωρίς σε κάποιες ηλικιακές ομάδες να δίνεται εναλλακτική– να αισθάνονται πολίτες β΄ κατηγορίας. Τι απαντάτε;
Νομίζω ότι έχουμε να κάνουμε με ένα θέμα όχι πλήρους και ορθής επικοινωνίας από την αρχή. Κανείς επιστήμονας, ούτε η Επιτροπή, έκρυψε ότι τα εμβόλια της Astra Zeneca παρουσιάζουν αυτήν την παρενέργεια των σπάνιων θρομβώσεων. Οι επιστήμονες την ανέδειξαν κι εκείνοι είναι που έχουν βρει τη θεραπεία και αντιμετώπιση. Αυτός είναι ένας δεδομένος κίνδυνος. Το βασικό ερώτημα είναι: αξίζει κάποιος να πάρει αυτό το ρίσκο; Για να απαντήσει πρέπει να δει το όφελος.
Κατά τη διάρκεια της έξαρσης της πανδημίας η πιθανότητα κάποιος να κολλήσει κορωνοϊό ήταν μεγάλη. Ανεξαρτήτως ηλικίας, όταν υπάρχει μεγάλη μεταδοτικότητα ακολουθείται από αντίστοιχα ποσοστά νοσηρότητας. Επομένως, όταν έχω να ζυγίσω το όφελος της προστασίας από το εμβόλιο σε σχέση με τον κίνδυνο, προφανώς τάσσομαι υπέρ του εμβολίου. Όσον η πανδημία υποχωρεί, δηλαδή γίνεται μικρότερος ο κίνδυνος να κολλήσω και άρα να νοσήσω σοβαρά και να κινδυνεύσει η ζωή μου, είναι δηλαδή τόσο χαμηλό το επιδημιολογικό φορτίο στην Ελλάδα, άρα δεν έχει λόγο ένας νεαρός να πάρει αυτό τον κίνδυνο.
Αν από την αρχή η Επιτροπή Εμβολιασμών είχε πει ότι κάθε εβδομάδα θα επανεξετάσει το όφελος και θα αναπροσάρμοζε την εισήγηση της, εξηγώντας αναλυτικά το σκεπτικό, δεν θα είχε προκύψει τόση μεγάλη αναστάτωση.
— Υπάρχουν πολλοί που ήδη έχουν κάνει το εμβόλιο της Astra Zeneca και ακυρώνουν τη δεύτερη δόση επιλέγοντας άλλο εμβόλιο. Τι θα πρέπει να κάνουν;
Προφανώς να συνεχίσουν με το ίδιο εμβόλιο και στη δεύτερη δόση. Πρώτον, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος με την 2η δόση του AstraZeneca, έχουμε ελάχιστες καταγραφές για θρομβώσεις. Επίσης, τα συνδυαστικά σχήματα δεν έχουν ακόμα μελετηθεί διεξοδικά, υπάρχουν μόνο προκαταρκτικά αποτελέσματα και δεν ξέρουμε τι αποτελέσματα θα πάρουμε. Γιατί λοιπόν να ρισκάρει κανείς για κάτι το οποίο δεν είναι αποδεδειγμένο όταν η πιθανότητα επιπλοκών είναι μηδαμινή.
— Υπάρχει πιθανότητα τον ερχόμενο χειμώνα άνθρωποι που ήδη έχουν εμβολιαστεί να χρειαστεί να κάνουν ξανά το εμβόλιο; Γνωρίζουμε δηλαδή ποιες είναι οι εκτιμήσεις για τη διάρκεια της ανοσίας που προκαλούν τα εμβόλια;
Για έναν χρόνο τα εμβόλια είναι σίγουρο ότι θα μας καλύψουν.
— Τι απαντάτε σε όσους υγειονομικούς δεν έχουν κάνει το εμβόλιο και τι σκέψεις σας δημιουργεί;
Δεν ισχύει αυτό και το αποδεικνύουν τα ποσοστά. Στο ιατρικό προσωπικό το ποσοστό των εμβολιασμένων αγγίζει το 85 – 90%. Στην κατηγορία των νοσηλευτών είναι δύσκολο να αντλήσουμε κάποια συμπεράσματα διότι εκεί βρίσκουμε ανθρώπους με διαφορετικά μορφωτικά επίπεδα. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν τελειώσει πανεπιστήμιο αλλά και άλλοι που έχουν ολοκληρώσει το γυμνάσιο και λύκειο και εργάζονται ως τραυματιοφορείς ή κατατάσσονται στην κατηγορία του νοσηλευτή. Άρα, δεν είναι μια ενιαία κατηγορία για να την κρίνουμε.
Ελπίζω κι εκεί ότι θα δούμε αύξηση των ποσοστών διότι ο χώρος της υγείας πρέπει να δίνει το παράδειγμα. Το να εργάζομαι σε ένα νοσοκομείο σημαίνει ότι είμαι εκεί για να παρέχω υπηρεσίες υγείας σε ανθρώπους που τον έχουν ανάγκη.
— Θεωρείτε ότι θα οδηγηθούμε σε υποχρεωτικό εμβολιασμό εκ μέρους της πολιτείας;
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να συζητήσουμε τι σημαίνει υποχρεωτικός εμβολιασμός. Διότι όπως ακούγεται είναι σαν να θέλουμε να υποχρεώσουμε τους ανθρώπους να κάνουν κάτι που δεν θέλουν. Κάτι τέτοιο δεν πρέπει να συμβεί.
Τώρα, το να είναι ο εμβολιασμός προϋπόθεση για τον χώρο εργασίας σου αυτό είναι απολύτως λογικό. Για παράδειγμα, είναι δυνατόν να ανοίξουν τα σχολεία χωρίς οι εκπαιδευτικοί να είναι εμβολιασμένοι; Είναι δυνατόν να εργάζεσαι στα μέσα μεταφοράς και να μην είσαι εμβολιασμένος; Τα επαγγέλματα που έρχονται σε επαφή με πολύ κόσμο πρέπει να εμβολιαστούν για την προστασία του κοινωνικού συνόλου.
— Ποια προνόμια θα μπορούσαν να δοθούν στους εμβολιασμένους; Θα μπορούσαμε να βγάλουμε για παράδειγμα τις μάσκες;
Το να βγάλουμε τις μάσκες θα ήταν ένα πολύ καλό κίνητρο αλλά για τα σημεία που μπορεί να ελεγχθεί. Αν πούμε να βγάλουμε τις μάσκες στους εξωτερικούς χώρους, όπως αντιλαμβάνεστε είναι ανέφικτο να ελεγχθεί γιατί όλοι θα δηλώνουν και θα προσποιούνται ότι είναι εμβολιασμένοι. Στο γήπεδο, για παράδειγμα, θα μπορούσε να συμβεί, σε μια συναυλία, σε ένα νυχτερινό μαγαζί κ.λπ… Υπάρχουν πολλοί που θα εμβολιαστούν προκειμένου να χαρούν τη διασκέδαση τους.
— Υπάρχει πιθανότητα να έχουμε 4ο κύμα πανδημίας το φθινόπωρο;
Αν δεν εμβολιαστούμε, ως οφείλουμε, και χτίσουμε το τείχος της ανοσίας της αγέλης, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα συμβεί.
