Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι εκτιμούν ότι τα κρατικά συνταξιοδοτικά συστήματα των χωρών τους οδεύουν προς οικονομική αδυναμία, την ίδια στιγμή όμως θεωρούν ότι οι σημερινές συντάξεις δεν επαρκούν για μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της YouGov σε έξι ευρωπαϊκές χώρες, η γήρανση του πληθυσμού και η μείωση της γεννητικότητας ασκούν αυξανόμενη πίεση στα συστήματα «pay as you go», τα οποία βασίζονται στις εισφορές των εργαζομένων για τη χρηματοδότηση των συντάξεων. Το πρόβλημα αναγνωρίζεται ευρέως από την κοινή γνώμη, γεγονός που δυσχεραίνει τις κυβερνητικές προσπάθειες μεταρρύθμισης.
Πλειοψηφίες πολιτών σε Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία και Ισπανία θεωρούν ότι τα συνταξιοδοτικά συστήματα είναι ήδη μη βιώσιμα, ενώ ακόμη πιο απαισιόδοξες είναι οι εκτιμήσεις για το μέλλον, όταν οι σημερινοί 30άρηδες και 40άρηδες θα φτάσουν στη συνταξιοδότηση. Στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Πολωνία τα ποσοστά ανησυχίας είναι χαμηλότερα, χωρίς ωστόσο να απουσιάζουν.
Παρά τις ανησυχίες για τη βιωσιμότητα, η πλειονότητα των ερωτηθέντων σε όλες τις χώρες κρίνει ότι οι συντάξεις είναι χαμηλές, άποψη που εκφράζεται ακόμη εντονότερα από τους ίδιους τους συνταξιούχους. Παράλληλα, πολλοί εργαζόμενοι δηλώνουν αβεβαιότητα για το αν θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν μια άνετη συνταξιοδότηση.
Η έρευνα καταγράφει ισχυρές αντιδράσεις απέναντι σε βασικά μέτρα μεταρρύθμισης, όπως η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης, η αύξηση των φόρων ή η μείωση των παροχών. Η αντίθεση στην παράταση του εργασιακού βίου είναι ιδιαίτερα έντονη, ενώ σημαντική είναι και η απόρριψη της μείωσης των συντάξεων.
Αντίθετα, μεγαλύτερη αποδοχή συγκεντρώνουν προτάσεις όπως η υποχρεωτική συμμετοχή σε επαγγελματικά ή ιδιωτικά συνταξιοδοτικά σχήματα και η παροχή κινήτρων στους ηλικιωμένους εργαζομένους για να παραμείνουν στην αγορά εργασίας. Παράλληλα, αρκετοί πολίτες θεωρούν ότι οι συνταξιούχοι με υψηλότερα εισοδήματα θα μπορούσαν να συμβάλουν περισσότερο στη στήριξη όσων λαμβάνουν χαμηλότερες συντάξεις.
Συνολικά, η δημοσκόπηση αποτυπώνει ένα έντονο δίλημμα: ευρεία αναγνώριση της ανάγκης αλλαγών, αλλά περιορισμένη κοινωνική αποδοχή των μέτρων που απαιτούνται για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας των συνταξιοδοτικών συστημάτων.
