Οι πληθυσμοί των πιγκουίνων Adélie θα μπορούσαν να αυξηθούν τα επόμενα χρόνια.
Οι πιγκουίνοι Adélie θα μπορούσαν να ζήσουν ημέρες ευημερίας καθώς οι πάγοι λιώνουν.
Οι πιγκουίνοι αυτοί μπορούν να τραφούν καλύτερα όταν ο θαλάσσιος πάγος της Ανταρκτικής είναι αραιός, σύμφωνα με έρευνα.
Οι πληθυσμοί των πιγκουίνων Adélie θα μπορούσαν να αυξηθούν τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με έρευνα που αποκαλύπτει ότι το συγκεκριμένο είδος βρίσκει ευκολότερα τροφή όταν ο θαλάσσιος πάγος είναι αραιός γύρω από την ηπειρωτική Ανταρκτική.
Ενώ, συνολικά, η έκταση του θαλάσσιου πάγου είχε αυξηθεί στην Ανταρκτική τις δεκαετίες που πέρασαν, τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί δραματικά και αυτό είναι ένα ζήτημα βαθιάς ανησυχίας στην επιστημονική κοινότητα.
Ωστόσο, οι πιγκουίνοι της Adélie έχουν μεγαλύτερη επιτυχία στον τομέα της αναπαραγωγής όταν τα επίπεδα του θαλάσσιου πάγου είναι χαμηλά.
Οι επιστήμονες λένε ότι οι λόγοι που συμβαίνει αυτό είναι ότι μπορούν να τρέφονται πιο αποτελεσματικά. Το αποτέλεσμα είναι υψηλότερος ρυθμός ανάπτυξης για τους νεοσσούς τους και περισσότερα πτηνά ανά φωλιά.
Ο δρ Yuuki Watanabe, πρώτος συγγραφέας της μελέτης από το Εθνικό Ινστιτούτο Πολικής Έρευνας στο Τόκιο, δήλωσε ότι η συγκεκριμένη έρευνα έδειξε ότι δεν θα υποφέρουν απαραίτητα όλα τα ζώα από την κλιματική κρίση.
«Η μελέτη μας δείχνει ότι μπορούν να συμβούν τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα και υπογραμμίζει την πολυπλοκότητα των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στην άγρια ζωή», είπε.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Advances, αποκαλύπτει πώς ο Watanabe και οι συνεργάτες του σημείωσαν ηλεκτρονικά 175 πιγκουίνους Adélie στον κόλπο Lützow-Holm, στην ανατολική Ανατολική Ανταρκτική, και τους ακολούθησε για τέσσερις εποχές αναπαραγωγής από το 2010.
Ενώ οι τρεις εποχές παρουσίαζαν εκτεταμένο θαλάσσιο πάγο στην περιοχή όπου τρέφονται οι πιγκουίνοι, στα τέλη Δεκεμβρίου 2016 έως τις αρχές Φεβρουαρίου 2017 ένα μεγάλο τμήμα του θαλάσσιου πάγου διαλύθηκε, αφήνοντας μια εκτεταμένη περιοχή με νερό.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα GPS και άλλα τεχνικά μοντέλα, η ομάδα ανακάλυψε ότι όταν η περιοχή όπου στρεφόταν οι πιγκουίνοι για τροφή καλύφθηκε με πάγο, εκείνοι διέσχισαν την παγωμένη έκταση με τα πόδια ή τις κοιλιές τους, αναζητώντας ένα κενό για να βρουν φαγητό.
Στην περιοχή όπου δεν υπήρχε πάγος οι πιγκουίνοι μπορούσαν να μπουν στο νερό, όπου κολυμπώντας κινούνται τέσσερις φορές πιο γρήγορα σε σχέση με όταν περπατούν.
Το αποτέλεσμα ήταν, ότι οι πιγκουίνοι χρειάστηκαν 3,2 έως 7,9 ώρες λιγότερο χρόνο κατά μέσο όρο για ανεύρεση τροφής καλύπτοντας έως και 4,8 χιλιόμετρα παραπάνω απόσταση.
Ωστόσο, χρησιμοποίησαν λιγότερη ενέργεια και υπήρξε μικρότερος ανταγωνισμός μεταξύ τους (στην συγκομιδή τροφής), ενώ και οι καταδύσεις ήταν επίσης μικρότερες σε διάρκεια.
«Σε περιοχές χωρίς πάγο, οι (πιγκουίνοι) ταξίδεψαν γρήγορα κολυμπώντας και κάνοντας καταδύσεις οπουδήποτε ήθελαν. Επέστρεψαν γρήγορα στη φωλιά, πράγμα που σημαίνει ότι οι νεοσσοί που περίμεναν εκεί είχαν φαγητό πιο συχνά», δήλωσε ο Watanabe, σημειώνοντας ότι οι βελτιωμένες συνθήκες τροφής, παρουσίασαν αύξηση της αναπαραγωγής.
Επιπλέον, οι συνθήκες σε περιοχές χωρίς πάγο οδήγησαν σε άνθηση του φυτοπλαγκτού, αυξάνοντας την πυκνότητα ορισμένων μικρών καρκινοειδών, λεία για τους πιγκουίνους.
Ωστόσο, ο συνολικός αριθμός φωλιών και νεοσσών ήταν μικρότερος κατά τη διάρκεια της περιόδου χωρίς πάγο, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι χειμερινές συνθήκες έχουν επίσης σημασία.
Ωστόσο, δεν απολαμβάνουν όλοι οι πιγκουίνοι την απώλεια του θαλάσσιου πάγου, σημειώνει ακόμα η έρευνα.
Ο Watanabe προειδοποίησε ακόμα, ότι η μελέτη δεν σήμαινε ότι ο αντίκτυπος της κλιματικής κρίσης στην Ανταρκτική είναι λιγότερο ανησυχητικός.
«Οι αντιδράσεις στην υπερθέρμανση του κλίματος θα διαφέρουν ανάλογα με τα είδη και τις περιοχές», είπε, για παράδειγμα τα αρπακτικά θαλάσσια πτηνά που ονομάζονται skua (Στερκοραριίδες) δυσκολεύτηκαν να πιάσουν μεγάλους και υγιείς νεοσσούς πιγκουίνων για τροφή.
Ο δρ Tom Hart, ειδικός στους πιγκουίνους από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δήλωσε ότι η κλίμακα των στοιχείων της έρευνας ήταν μεν εντυπωσιακή, τόνισε, όμως, ότι η μελέτη εξέτασε μόνο μία περιοχή όπου ο θαλάσσιος πάγος δεν ήταν συχνά αραιός.
Ωστόσο, είπε ότι η έρευνα βοηθά να εξηγήσουν οι ειδικοί γιατί οι πιγκουίνοι Adéile φαινόταν να αυξάνονται σε περιοχές με υψηλό θαλάσσιο πάγο, αλλά μειώνονται όπου ο θαλάσσιος πάγος ήταν ήδη χαμηλός.
«Φαίνεται πως ο ενδιάμεσος θαλάσσιος πάγος είναι το καλύτερο σημείο για αυτούς τους πιγκουίνους καθώς υπάρχει πολύ φαγητό και εύκολη πρόσβαση σε αυτό.»
Με πληροφορίες του Guardian
