Μην χαθεί η ευκαιρία για το στρατόπεδο Βελισσαρίου
Η επίσκεψη του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Δένδια στα Ιωάννινα δεν ολοκληρώθηκε και με δεσμεύσεις του υπουργείου για την αξιοποίηση από την τοπική κοινωνία του ανενεργού πια στρατοπέδου Βελισσαρίου. Κι αυτό μοιάζει με χαμένη ευκαιρία. Γιατί από τη στιγμή που έγινε γνωστό ότι ο υπουργός θα έκανε και μία σειρά από συναντήσεις με τοπικούς φορείς και άρα δεν είχε μόνο την κομματική εκδήλωση να συμμετέχει, φάνηκε ότι ανοίγει ένα παράθυρο για μία οργανωμένη συζήτηση.
Ο Δήμος Ιωαννιτών έπρεπε να θέσει το θέμα με σαφήνεια, να του δώσει δημοσιότητα και να ανιχνεύσει τη δυνατότητα άμεσης εκκίνησης των συζητήσεων επί του συγκεκριμένου αιτήματος για παραχώρηση στην πόλη των χώρων του στρατοπέδου.
Στην πολιτική έχει σημασία και ο χρόνος. Και ο χρόνος για την αξιοποίηση του στρατοπέδου έχει παρέλθει εδώ και χρόνια. Το αίτημα είναι υπερώριμο, δεν τίθεται αμφιβολία. Επιτροπή από το δημοτικό συμβούλιο μαζί με τοπικούς φορείς και την περιφέρεια, θα μπορούσαν με μεγάλη άνεση να θέσουν το αίτημα στον υπουργό και να ζητήσουν ένα χρονοδιάγραμμα για οριστικοποίηση του οδικού χάρτη προς την αξιοποίηση του χώρου.
Μην μπερδεύουμε την διαδικασία των μελετών, της ολοκλήρωσης της συμφωνίας μεταξύ των δύο πλευρών και της έναρξης της πορείας προς την υλοποίηση. Αυτά είναι μία άλλη συζήτηση που έπεται. Εδώ έπρεπε να δημιουργηθεί το πλαίσιο και να δοθεί το πράσινο φως για την έναρξη της διαδικασίας. Κι αν είχε άλλη άποψη η ηγεσία του υπουργείου θα πέρναγε σε αυτήν η ευθύνη της αναβολής.
Γιατί αυτό που συμβαίνει στα Γιάννενα και την Ήπειρο με τα μεγάλα έργα υποδομών είναι ότι έχουν χάσει τον σωστό χρόνο τους. Έρχονται από μία παλιά ατζέντα, με παρελθόν, σωστή μεν, αλλά αποδυναμωμένη ίσως πια αφού περιγράφει τα αυτονόητα, αυτά που χρονίζουν ως αιτήματα και ποτέ δεν προχωράνε. Δεν έχει νόημα να περιγράφουμε τις ανάγκες που έχει η Ήπειρος. Νόημα θα αποκτήσει η διαδικασία όταν πιεστεί η εκάστοτε κυβέρνηση και η Πολιτεία και αναλάβει την ευθύνη των αποφάσεων. Κι αυτή ακριβώς πρέπει να είναι η πολιτική των τοπικών θεσμικών φορέων, να βάζουν στο τραπέζι τα αιτήματα με τέτοιον τρόπο ώστε να ανοίγει ο δρόμος.
Από αυτές τις γραμμές έχουμε δείξει πολλές φορές προφανώς ότι κατανοούμε τις δυσκολίες που συναντούν οι τοπικοί φορείς στη διεκδίκηση έργων και προγραμμάτων από το κεντρικό κράτος. Όλο και περισσότερο το κράτος δείχνει να μην ακούει την Τοπική Αυτοδιοίκηση ενώ παράλληλα της στερεί πόρους και δυνατότητες αυτονομίας.
Δεν θεωρούμε συνεπώς ότι υπάρχει κάποιο ζήτημα ολιγωρίας. Είναι περισσότερο ένα θέμα τακτικής. Είναι η ώρα νομίζουμε να αλλάξει η τακτική και να γίνει πιο εμπροσθοβαρής, να βάλει πιο μπροστά τις ανάγκες και τα προτάγματα του τόπου.
Ο χρόνος τρέχει και τα δεδομένα αλλάζουν συνέχεια. Στους ρευστούς καιρούς που ζούμε, χρειάζεται να γίνονται αποφασιστικά βήματα που να έχουν συνέπειες και αποτελέσματα σε άμεσο χρόνο. Μη χαθεί η ευκαιρία για αποφάσεις με το στρατόπεδο Βελισσαρίου.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
