Έχουμε κλειστεί σε μία παγίδα ματαιώσεων
Έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες ύψους περίπου 480 ευρώ, δυσκολεύεται να τις καλύψει το 81,9% του φτωχού πληθυσμού. Αλλά δυσκολεύεται και το 34,6% του μη φτωχού πληθυσμού της χώρας, όπως δείχνει η έρευνα εισοδήματος και συνθηκών διαβίωσης των νοικοκυριών που αφορά το 2023 και δημοσιοποιήθηκε από την ΕΛΣΤΑΤ.
Οι αριθμοί αυτοί επιβεβαιώνουν την εμπειρική μας γνώση από την πραγματικότητα χιλιάδων νοικοκυριών. Οι περισσότεροι φοβόμαστε μην τύχει κάτι που δεν θα μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε. Ανησυχούμε πώς θα καλύψουμε τα έξοδα των παιδιών, πώς θα ζεστάνουμε τα σπίτια μας, ανησυχούμε μην χρειαστεί να πληρώσουμε για την υγεία μας. Ανησυχούμε.
Κι αυτή η ανησυχία είναι που χαρακτηρίζει την εποχή μας περισσότερη από αυτή καθ’ αυτήν την φτώχεια, την ανεργία, την έλλειψη προοπτικών.
Ο φόβος είναι μεγάλη υπόθεση. Γιατί μας αποκόβει από τη χαρά και τη δημιουργικότητα, γιατί υπονομεύει κάθε κίνηση και προσπάθεια επανεκκίνησης, φέρνει την αδράνεια και την παθητικότητα. Και βρίσκεται σε μία συνεχή σχέση ανάδρασης με τον ατομικισμό. Είμαι μόνος και παλεύω, φοβάμαι και αποκόβομαι συνεχίζοντας μόνος. Μία αλληλοτροφοδοσία του αρνητικού που γίνεται όλο και πιο χαρακτηριστική της σημερινής ταυτότητας του κόσμου μας.
Αλλά και τα στοιχεία δεν πρέπει να τα υποτιμούμε γιατί αποκαλύπτουν τις πτυχές μίας κατάστασης που δεν τη βλέπουμε πάντα κάτω από το χαλί που την επικαλύπτει.
Η Ελλάδα είναι στις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη στην αγοραστική δύναμη των πολιτών. Αυτό είναι αληθινή φτώχεια που διευρύνεται ανάμεσα στα μεσαία στρώματα πια, στον πολύ κόσμο. Δεν μπορείς να αγοράσεις τίποτα χωρίς να αιμορραγήσεις. Η ακρίβεια που κρατά χρόνια, έχει διαλύσει την κοινωνία ακόμα κι όταν δεν ομολογείται, ακόμα κι όταν ο πολίτης, περήφανος και εργατικός όπως είναι ο Έλληνας και η Ελληνίδα θα συνεχίσουν να αγωνίζονται για μια καλύτερη ζωή. Η ψυχή τους το ξέρει με ποιο τίμημα.
Κι ας μην επαναλαμβάνουμε μονότονα το επιχείρημα ότι είναι γεμάτες οι καφετέριες γιατί δεν είναι. Ούτε τα περί πληρότητας των τουριστικών προορισμών τα τριήμερα. Υπάρχει ένα μέρος της κοινωνίας, που έχει εισοδήματα για να στηρίξει αυτή τη ζωή και καλά κάνει.
Το πρόβλημα αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα όμως είναι ότι δεν περνάει καλά η πλειονότητα. Κι αυτό κρατάει πολλά χρόνια, έρχεται μετά τη μεγάλη κρίση που δυστύχησε πολύς κόσμος και δεν δείχνει να αλλάζει στο άμεσο μέλλον. Έχουμε κλειστεί σε μία παγίδα ματαιώσεων και δεν σηκώνουμε κεφάλι.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» στις 17-4-2025
