Τα επιδόματα που θέτουν και πολιτικά ερωτήματα
Ισχύουν και τα δύο: Τα επιδόματα που δίνει η κυβέρνηση δεν αρκούν για να αντιμετωπιστεί η ακρίβεια και η φτώχεια. Αλλά και η ανακοίνωση των επιδομάτων ικανοποιεί τους πολίτες που και κάποιες ανάγκες θα καλύψουν και την έγνοια της κυβέρνησης θα αισθανθούν.
Άλλωστε και ο πολιτικός κόσμος έχει μία δισυπόστατη προσέγγιση στο θέμα. Όταν δεν προχωρά σε επιδοματικές πολιτικές καταγγέλλει όσους τις ζητάνε για οπαδούς των «λεφτόδεντρων». Και όταν επιλέγει να δώσει επιδόματα υπερασπίζεται την ευαισθησία του και την αποτελεσματικότητα της δράσης του.
Τον τελευταίο μήνα η κυβέρνηση πέρασε με άνεση από τη μία πολιτική στην άλλη, πιεζόμενη κι από όσους θυμήθηκαν την «13η σύνταξη» της προηγούμενης κυβέρνησης. Και με φόντο την επιχειρηματολογία των κυβερνητικών παραγόντων ενάντια στην παροχή των «Δώρων» στο Δημόσιο.
Και η εμπειρία λέει ότι δεν υπάρχει κυβέρνηση που δεν προχωρά κάποια στιγμή σε παροχές, ανεξάρτητα αν υπάρχουν υποστηρικτές της που νομίζουν ότι δεν χρειάζονται.
Το βασικό πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι ότι τα επιδόματα χρειάζονται σε πολλούς, πραγματικά. Είναι μία δύσκολη κατάσταση, καθ’ όλα υπαρκτή. Τα 250 ευρώ που ανακοίνωσε η κυβέρνηση είναι σχεδόν μισός μισθός ή σύνταξη για πολλούς και θα πάνε στους λογαριασμούς ρεύματος κι ανάλογες υποχρεώσεις. Κι ένα ενοίκιο είναι μία υπολογίσιμη δαπάνη στις μέρες μας, ασφυκτική για αρκετούς.
Δεν το συζητάμε ότι θα χρειαστούν συνεπώς αυτά τα επιδόματα στα νοικοκυριά, όπως θα χρειαστεί και η αύξηση των μερικών ευρώ στον κατώτατο μισθό. Κι όποιος δεν καταλαβαίνει αυτήν την ανάγκη, δεν καταλαβαίνει πώς ζει πολύς κόσμος σε αυτή τη χώρα.
Τώρα το αν θα μπορούσαν να υπάρξουν άλλες πολιτικές που θα αξιοποιούσαν καλύτερα το μέρος του πλεονάσματος που θα γίνει παροχή, αυτή μία άλλη συζήτηση. Η μείωση των φόρων ή τα κίνητρα για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας με επένδυση στο μέλλον, ακούγονται καλά, αλλά μήπως πολλοί έχουν κουραστεί από τις εξαγγελίες για ένα καλύτερο μέλλον ενώ βιώνουν ένα σκληρό παρόν;
Αυτή η διάσταση μεταξύ παρόντος και προσδοκιών για το μέλλον είναι που δημιουργεί σήμερα και το μεγαλύτερο πολιτικό ζήτημα.
Δεν έχει υπάρξει πολιτικό κόμμα στην ιστορία που δεν αντιλαμβάνεται αργά ή γρήγορα πού βρίσκονται τα κυρίαρχα πολιτικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει.
Και η κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα δείχνει να προσαρμόζεται πάνω σε ένα έδαφος που παλιότερα κάποιοι υποστηρικτές της θα το χαρακτήριζαν «λαϊκισμό» και «παροχολογία», στέλνοντας το μήνυμα ότι έχει τη στέρεη πρόθεση να δώσει λύσεις. Μεταφέροντας παράλληλα στην αντιπολίτευση την πίεση να αντιμετωπίσει την κατάσταση, ξεφεύγοντας από την κατηγορία που της αποδίδει ότι είναι μέρος του «χάους» και της «ανασφάλειας».
Να, συνεπώς αρκετά καθαρά η οριογραμμή που βάζει για τα πολιτικά επίδικα η κυβέρνηση: Με αυτούς που μπορούν και δίνουν ή με εκείνους που ψάχνουν και δεν μπορούν;
Τώρα το αν το κυβερνητικό δίλημμα έχει και προοπτική εκλογών είναι επίσης μία άλλη συζήτηση. Άρωμα πάντως έχει.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» στις 23-4-2025
