Λείπει τελείως η πράσινη πολιτική για την πόλη
Εδώ και καιρό, έχει γίνει αντιληπτό ότι η πόλη έχει κολλήσει μέσα στον εαυτό της, ότι δεν μπορεί να δει τα όριά της και δεν έχει κανένα τρόπο να τα ξεπεράσει.
Για αυτό και ανακυκλώνεται πάνω σε παλιά θέματα, θέματα όχι ανώδυνα, αλλά καίρια που παραμένουν άλυτα μέσα στο χρόνο και το κυριότερο, γεννούν και νέα προβλήματα συνεχώς.
Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό που αναδεικνύεται ως μείζον στον πολεοδομικό σχεδιασμό των πόλεων είναι τα όρια των οικισμών είτε το συζητάμε τοπικά είτε κεντρικά όπως έγινε τον τελευταίο χρόνο. Σαν να μην μπορούμε να βρούμε καν τη μορφή των πόλεων, πόσο μάλλον το περιεχόμενό της.
Και σε έναν ακριβώς ανάλογο δρόμο, δεν είναι τυχαίο που οι πολίτες κινητοποιούνται συνέχεια για τον δημόσιο χώρο, για το πώς μπορεί να γίνει λειτουργικός για τις ανάγκες τους και συχνά πώς να προστατευτεί από τις προσπάθειες ακύρωσής του.
Η πολεοδόμηση, η οποία καταλήγει σχεδόν πάντα στην ιδιωτική οικοδόμηση, είναι άλλωστε κι ένα από τα μείζονα πολιτικά επίδικα της χώρας και επηρεάζει καθοριστικά τις πόλεις μας. Και τα Γιάννενα δεν έχουν ξεφύγει από αυτό το πλαίσιο.
Και όντως πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ένα πολιτικό θέμα και όχι ως τεχνοκρατικό ή ρυθμιστικό.
Θα μπορούσαμε και να το δούμε ως ένα ζήτημα «πράσινης» πολιτικής κι ας μην είναι και τόσο ευρείας χρήσης ο όρος ειδικά στη χώρα μας.
Πράσινη πολιτική με την έννοια ότι η ισορροπία της ανάπτυξης με την προστασία του περιβάλλοντος είναι πλέον η καρδιά του πολιτικού προβλήματος που αντιμετωπίζουν σήμερα οι κοινωνίες μας.
Και δεν χρειάζεται να πάμε μακριά, αλλά μας αρκούν τα τοπικά παραδείγματα για να δούμε πόσο παγκόσμιο πια έχει γίνει το πρόβλημα.
Η αιθαλομίχλη είναι η απόδειξη του πόσο επιβαρυντική μπορεί να γίνει η ανθρωπογενής παρέμβαση με κάθε λογής τρόπους σε ένα κοινό αγαθό, τον αέρα και τελικά στην υγεία των ανθρώπων.
Πράσινη πολιτική είναι να το δεις ολιστικά και να έχεις ένα ολοκληρωμένο σχέδιο παρέμβασης το οποίο όμως εκ των προτέρων γνωρίζουμε ότι θα απειλήσει μικρά και μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Και το ότι απειλούνται συμφέροντα με τις πράσινες πολιτικές το βλέπουμε αρκεί να ακούσουμε τους αρνητές της Κλιματικής Αλλαγής οι οποίοι και κατέχουν πια τις μεγαλύτερες θέσεις εξουσίας και μας κουνάνε το δάχτυλο και μέσα στον ΟΗΕ. Για να ξέρουμε πού είμαστε και με ποιους έχουμε να κάνουμε.
Στην πόλη μας, έχουμε συνεπώς πρόβλημα πράσινης πολιτικής.Κι από το μικρό, το δικό μας θέμα, αγγίζουμε τα μεγάλα θέματα της χώρας και του πλανήτη. Όλα διασυνδεδεμένα είναι πια, και το νερό και η ενέργεια και ο αέρας και ο δημόσιος χώρος. Και η προσβολή τους και τα πλήγματα που δέχονται είναι αποτέλεσμα κεντρικών πολιτικών επιλογών. Μην κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε άλλο πια. Ειδικά αν είμαστε από εκείνους που δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από την καταστροφή του περιβάλλοντος, όπως οι περισσότεροι από εμάς.
Μπορεί να στραφεί η πολιτική για την πόλη μας προς την πράσινη στροφή; Να ένα ερώτημα που θα μπορούσε να τεθεί τοπικά.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
από την «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» 3-10-2025
