Η ζωή στην πόλη μας μπλοκάρει
Αν κάνεις μια βόλτα στο κέντρο της πόλης Κυριακή απόγευμα θα το ευχαριστηθείς. Δρόμοι λειτουργικοί, χαμηλά και πλατιά πεζοδρόμια, πεζόδρομοι, κυκλικοί κόμβοι, παρτέρια, διαβάσεις. Η λογική της βιώσιμης μετακίνησης σε μέρος του κέντρου έχει βρει τον χώρο της, παρά τις αντιρρήσεις που εκφράζονταν κάθε φόρα.
Μόνο τότε όμως που έχει λίγα αυτοκίνητα, γιατί τις καθημερινές ημέρες ακόμα και σε αυτό το σημείο της πόλης στο οποίο έχουν επενδυθεί τόσοι πόροι και έχουν υλοποιηθεί τόσα έργα, όλα είναι δύσκολα.
Κι αν μετακινηθείς πέντε λεπτά με τα πόδια, πάνω προς τη Ν. Ζέρβα ή κάτω προς την Καλούτσιανη, θα μπλέξεις. Αυτοκίνητα παντού παρκαρισμένα, στενά και χαλασμένα πεζοδρόμια, θόρυβος, πουθενά πράσινο. Τα ξέρουμε αυτά. Και έχουμε μάθει να υπομένουμε και να λέμε υπάρχουν και χειρότερα και κοιτάμε να βγει η μέρα και να κάνουμε τη δουλειά μας και να γυρίσουμε σπίτι.
Αλλά ούτε αυτά είναι μεγάλα προβλήματα ή τα μόνα προβλήματα. Γιατί στην πράξη πια, νιώθουμε ότι η ζωή μας στην πόλη εμποδίζεται, χρειάζεται κάθε μέρα να αντιμετωπίζουμε δυσκολίες. Είναι σαν η πόλη να μας μπλοκάρει. Πρέπει να υπολογίζουμε πώς θα μετακινηθούμε ώστε να είμαστε σχετικά γρήγορα και με ασφάλεια εκεί που θέλουμε να πάμε. Και συνήθως παίρνουμε το αυτοκίνητό μας.
Πρέπει να χαρτογραφούμε επιπλέον τις μετακινήσεις ώστε να βγαίνει το πρόγραμμα, από το πώς θα φτάσουμε στον γιατρό μέχρι τα μαθήματα των παιδιών.
Και έχουμε συνέχεια στο μυαλό μας τα κόστη και τα έξοδα για τα πάντα. Στην πόλη τίποτα δεν είναι φτηνό και όλα χρειάζονται συνέχεια μέτρημα για να βγαίνουμε.
Ακόμα και ο αέρας που αναπνέουμε θέλει προσοχή τις μέρες με αιθαλομίχλη.
Αυτά είναι ενδεικτικά παραδείγματα που δείχνουν πώς συσσωρεύονται τα εμπόδια και οι δυσκολίες κάθε μέρα. Πώς η καθημερινή γίνεται ένας αγώνας και μία μάχη για να πάνε όλα καλά και να νιώσουμε το βράδυ ότι κάτι κάναμε. Αν το νιώσουμε.
Αν δεν κατανοήσουμε το βαθύτερο πρόβλημα που έχουν τα Γιάννενα και όλες οι μεγάλες πόλεις της χώρας, ότι δεν βοηθάνε τους ανθρώπους τους, ότι δεν τους διευκολύνουν τη ζωή, τότε δεν μπορούμε να πάμε και παρακάτω, να βρούμε λύσεις και διεξόδους. Γιατί αυτό που λείπει είναι η πολιτική για τις πόλεις. Διαχείριση υπάρχει, η καταγραφή των προβλημάτων είναι επαρκής, τα παράπονα για έλλειψη πόρων δικαιολογημένα, αλλά από εκεί και πέρα η πόλη χρειάζεται πολιτική που να κάνει καλύτερη τη ζωή των κατοίκων της. Κυρίως να την κάνει φτηνότερη (μετακινήσεις, στέγαση, υπηρεσίες) και πιο εύκολη, βιώσιμη. Μας λείπει η πολιτική.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» στις 12-11-2025
