Περνάμε πολύ δύσκολες μέρες. Όχι δυσκολότερες από αυτές που περνάνε στην Ουκρανία όσοι ακούνε τις βόμβες να πέφτουν στη γειτονιά τους, αλλά είναι αλήθεια ότι η πραγματικότητα για τον πλανήτη είναι ζόρικη. Η πανδημία επέδρασε πολύ βαριά στις ζωές των ανθρώπων όχι μόνο με τη νόσηση, αλλά με το κλίμα φόβου και τους περιορισμούς που χρειάστηκε να ληφθούν. Η συνθήκη της ζωής άλλαξε ριζικά. Και είχε αλλάξει και πιο πριν με την οικονομική κρίση. Και μπορεί αυτή να είναι μία θέαση της κατάστασης από τη μεριά του προηγμένου κόσμου- γιατί σε πολλά άλλα σημεία του πλανήτη τα πράγματα πηγαίνουν άσχημα εδώ και δεκαετίες- αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι ασήμαντα όσα βιώνουμε. Αντίθετα είναι πολύ σημαντικά.
Για αυτό και έχει σημασία να σταματήσει η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Γιατί όχι απλώς διαλύει τις συνθήκες ζωής του ουκρανικού λαού, που θα αρκούσε κι αυτό από μόνο του για να παρέμβουμε. Αλλά γιατί στέλνει ένα σήμα στον πλανήτη ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο, ότι όλα μπορούν να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή και να γίνουν πολύ πολύ χειρότερα. Και δεν υπάρχει χειρότερο από τον πόλεμο.
Το να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεπώς είναι ένα καθήκον για κάθε πολίτη αυτού του κόσμου που υπερασπίζεται τη μείζονα αξία, τη ζωή. Είναι φανερό όμως, ότι για να σταματήσει η εισβολή και η κυριαρχία του ρωσικού στρατού, πρέπει να υποχωρήσει και στην ουσία να ηττηθεί η Ρωσία. Αυτός είναι ο σκοπός όχι μόνο της άμυνας στην Ουκρανία, αλλά και της τεράστιας αντίδρασης που εξαπλώνεται στον πλανήτη.
Το ποια χαρακτηριστικά μπορεί να έχει συνολικά αυτή η αντίδραση, δεν μπορεί να είναι ξεκάθαρο αυτές τις ώρες. Δοκιμάζονται πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Η πολιτική των μέτρων κατά της Ρωσίας στο οικονομικό επίπεδο, οι κυρώσεις, φαίνεται ότι είναι το κυρίαρχο «όπλο», το οποίο απειλεί τη βιωσιμότητα της ρωσικής οικονομίας σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο. Αν δεν υπάρξει κόστος για τη Ρωσία, δεν πρόκειται να υποχωρήσει.
Από εκεί και πέρα, το αν μπορεί να λειτουργήσει και η ενίσχυση με εξοπλισμούς και βοήθεια της Ουκρανίας, θα φανεί στην πράξη. Είναι τόσο πιεστικός πια ο χρόνος.
Το βασικό όμως, είναι ότι πρέπει να υπάρξει μετωπική αντίδραση στην προσπάθεια της Ρωσίας να αλλάξει τα δεδομένα. Και είναι πολύ κρίσιμο αυτή η πίεση να προέλθει μέσα από τη δημοκρατία, την οικονομία και την υπεράσπιση αξιών και αρχών. Και η Ευρώπη καλείται να βρει σήμερα μία κοινή στάση που να εκφράζει αυτή τη μετωπική της απάντηση και να είναι και αποτελεσματική σε σύντομο χρόνο. Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
