Τα πράγματα είναι απλά μαθηματικά: Αν αντί να κάνεις το εμβόλιο Α αύριο, επιλέγεις να κάνεις το εμβόλιο Β μετά από ένα μήνα και βάλε, τότε μετακινείς και την ηλικία των 40 ένα μήνα και ακόμα περισσότερο των νέων που τους πας δύο και τρεις μήνες μετά. Και αποχαιρετάς τη γενική ανοσία σύντομα και συνεχίζεις τον πόλεμο γενεών εις βάρος των νέων…
Αυτό που δεν καταφέραμε να πειστούμε όλοι μαζί τόσο καιρό, είναι ότι δεν κάνουμε το εμβόλιο- όσοι το επιλέγουμε- μόνο για την προστασία της υγείας μας, αλλά και για τη συλλογική προστασία, για να σώσουμε κι άλλους κι όλοι μαζί να πάμε στην επόμενη μέρα χωρίς νοσηλείες και βαριά νόσηση. Μείναμε μόνο στο ατομικό δικαίωμα του αν θέλουμε να κάνουμε ή όχι το εμβόλιο.
Ευθύνονται όμως και οι κυβερνήσεις και η ΕΕ που δεν κατάφεραν να συντονιστούν ούτε καν στις οδηγίες που δίνουν για τον εμβολιασμό στους πολίτες. Πώς να εμπιστευτείς τέτοιες ηγεσίες που δεν μπορούν να έχουν κοινή άποψη ούτε καν για μία δόση εμβολίου. Αυτό είναι από τα μεγαλύτερα πλήγματα στην εικόνα της ΕΕ…
Κι αυτό σημαίνει ότι όσο περνάει ο καιρός μαζί με την ατομική ευθύνη, γίνονται όλα περισσότερο και θέμα ατομικών επιλογών…
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
