Επείγει στις πόλεις μας να αυξηθεί η προσβασιμότητα των ανθρώπων με αναπηρίες. Σε πολλές περιπτώσεις είναι ντροπιαστικές οι ελλείψεις που παρατηρούνται. Τα έχουμε πει ξανά αυτά. Και όχι ότι δεν γίνονται αλλαγές, κυρίως εκεί που έχουν αλλάξει οι νόμοι και έχουν εκσυγχρονίσει το πλαίσιο. Βλέπουμε ότι τα νέα πεζοδρόμια έχουν γραμμή για ανθρώπους με προβλήματα όρασης. Αυτό που δεν ξέρουμε είναι αν αυτές οι γραμμές έχουν μία λογική δικτύου ή διακόπτονται εκεί που δεν γίνονται νέα έργα. Αλλά εδώ δεν είμαστε σίγουροι αν υπάρχουν καν δίκτυα πεζοδρομίων.
Κι αυτό ίσως να έπρεπε να συζητήσουμε περισσότερο. Την ανάγκη για πλήρη δίκτυα πρόσβασης για όλους και όλες. Η πληρότητα και το ενιαίο του δικτύου θα έπρεπε να είναι οι λέξεις κλειδιά στα σύγχρονα έργα στην πόλη. Κι όχι μόνο ο εκσυγχρονισμός, η αισθητική ή η ανθεκτικότητα.
Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε τίθεται έντονα το πρόβλημα της ελευθερίας των ανθρώπων να μπορούν να εκφράζονται όπως επιθυμούν και να μην βρίσκουν στεγανά και εμπόδια. Και οι πόλεις πρέπει να μπορούν να το εξασφαλίζουν αυτό.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
