Η κυβερνητική ήττα στην υπόθεση του νέου ανθρώπου που ήθελε να σπουδάσει μέσα από τη φυλακή, είναι μεγάλη γιατί μπορούσε να την αποφύγει. Γιατί επέμεινε όμως μέχρι το τέλος ενώ διαφαινόταν ότι θα υποχωρήσει από μέρες;
Ίσως γιατί μοιάζει οι διοικούντες να μην έχουν γείωση με την κοινωνία. Πιστεύουν πιθανόν ότι όποιοι δεν είναι μαζί τους είναι αντίπαλοι. Επιπλέον έδειξαν, ότι δεν έχουν την πολιτική αντίληψη της συνομιλίας με τους απέναντι, τις γέφυρες που παλιότερα η εκάστοτε πολιτική τάξη αξιοποιούσε και για να έχει συναντίληψη της κατάστασης και για να δημιουργεί συνθήκες διατήρησης της ισχύος του κράτους.
Στην περίπτωση του σωφρονισμού και της τήρησης του Δικαίου, καμία εξουσία δεν μπορεί να λειτουργήσει από μόνη της. Στους καιρούς μας χρειάζεται συναίνεση και κοινωνική και σε επίπεδο πολιτικό. Όλοι είναι υπέρ της τήρησης των νόμων, το πνεύμα όμως της δικαιοσύνης χρειάζεται κι ένα μέτρο που το βρίσκει κανείς και μέσα από τον διάλογο και τη σύνθεση.
Απόδειξη τα μέτρα που λαμβάνονται ενίοτε για αποσυμφόρηση των φυλακών ή μείωση του δικαστικού φόρτου στην περίπτωση υποθέσεων με μικρές ποινές. Γίνεται πια κατανοητό ότι εναλλακτικές ποινές όπως η κοινωνική εργασία πρέπει να προχωρήσουν. Και χρειαζόμαστε φυλακές με ποιοτικές συνθήκες, με σχολεία, διαδίκτυο, δημιουργικότητα. Αυτός δεν είναι ο δρόμος προς τον σωφρονισμό;
