Για τις συγκοινωνίες και μεταφορές στην Ήπειρο, το μόνο δεδομένο αυτή τη στιγμή που έχουμε είναι ότι υπάρχει στις προθέσεις της κυβέρνησης να δημοπρατήσει έναν νέο οδικό άξονα από τα Γιάννενα στην Κακαβιά. Όχι πάντως να υλοποιήσει ένα μεγάλο έργο τετράιχνου δρόμου αντίστοιχου της Ιόνιας. Ας ελπίσουμε ότι θα προχωρήσει και η δημοπράτηση του μικρότερου δρόμου γιατί ακόμα είμαστε στις μελέτες.
Πάντως αυτό είναι το μόνο δεδομένο. Κατά τα άλλα, στο Αεροδρόμιο Ιωαννίνων υπάρχει η γνωστή πτήση για την Αθήνα, στην Ηγουμενίτσα περιμένουμε, όπως φαίνεται πότε θα ιδιωτικοποιηθεί το Λιμάνι και για το τρένο, το αν και πότε θα συμβάλλει το κράτος ώστε να προχωρήσει μία μελέτη.
Αυτή είναι η περίφημη σύνδεση της Ηπείρου με τα διευρωπαϊκά δίκτυα, αυτή είναι η έξοδος από την απομόνωση, τρία χρόνια τώρα και πάμε στον τέταρτο της θητείας αυτής της κυβέρνησης.
Οι ελλείψεις γίνονται πιο έκδηλες γιατί η Ήπειρος γνώρισε και την Εγνατία Οδό και την Ιόνια Οδό. Τώρα ξέρουν οι Ηπειρώτες τι είναι μεγάλα έργα. Οπότε μπορούν να συγκρίνουν και να εκτιμήσουν τι χρειάζονται ακόμα.
Προφανώς και οι χρηματοδοτικοί πόροι του κράτους δεν είναι άπειροι και υπάρχουν και άλλες προτεραιότητες. Η ολοκλήρωση πχ του Ε65 θα είναι ίσως μια θετική αλλαγή και για την περιοχή μας.
Το ερώτημα, όμως, είναι μήπως για το κράτος, η Ήπειρος έχει πια όσα χρειάζεται. Μήπως δηλαδή με την Εγνατία και την Ιόνια, πιστεύουν ότι εκπληρώθηκαν οι βασικοί στόχοι της. Δεν έγινε προφανώς κάτι τέτοιο. Κι αν το πιστεύουν κάποιοι στα υπουργεία θα πρέπει να γίνει μία καλή καμπάνια ενημέρωσης ώστε να μεταπειστούν. Θέλει αγώνα και δουλειά για να αλλάξει σελίδα η Ήπειρος στις υποδομές. Κι επειδή είναι γνωστό ότι για τις οδικές συνδέσεις και το τρένο η συζήτηση είχε ξεκινήσει πριν από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν υπάρχει πια υπομονή να περιμένουμε έναν ακόμα αιώνα να πάμε παρακάτω.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
