Πόσο μπορεί άραγε να στηριχθεί ένα δημόσιο σύστημα Υγείας; Είναι ένα ερώτημα που τέθηκε με σφοδρότητα με την έκρηξη της πανδημίας και δεν παύει έκτοτε να είναι στην πρώτη γραμμή της πολιτικής αντιπαράθεσης. Είναι χαρακτηριστικό το ότι το έθεσε και από τα Γιάννενα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, φέρνοντάς το στο επίκεντρο της κριτικής του προς την κυβέρνηση.
Η συζήτηση αυτή που είναι ανοιχτή όλους τους τελευταίους μήνες έχει οδηγηθεί σε μία παραδοχή που δεν ήταν αυτονόητη πριν από ένα χρόνο. Πρόκειται για την αποδοχή της ανάγκης στήριξης των νοσοκομείων με προσωπικό, εξ ου και η κόντρα για ποια κυβέρνηση έχει διορίσει περισσότερους.
Πριν από ένα χρόνο ήταν μεγαλύτερη η συζήτηση για το αν και κατά πόσο χρειάζονται επενδύσεις στην Υγεία, πώς μπορούν να μοχλευθούν ιδιωτικά κεφάλαια και πώς μπορεί να γίνει ακόμα μεγαλύτερη εξοικονόμηση πόρων με την έλευση μάνατζερ στα νοσοκομεία. Κι ακόμα πιο παλιά, στην οικονομική κρίση, είχε αναχθεί σε μείζον ζήτημα το αν θα πρέπει να πληρώνει κι ο ασθενής έστω πέντε ευρώ για να έχουν έσοδα τα νοσοκομεία.
Κι αυτή η συζήτηση δεν είναι μόνο ελληνική, αλλά διεθνής και απέκτησε άλλες διαστάσεις όντως μέσα στο 2020 όταν φάνηκε πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει ένα σύστημα Υγείας για να ασκηθούν οι προληπτικές πολιτικές αντιμετώπισης των περιστατικών κορωνοϊού. Ήταν όταν είδαμε πώς λύγισε το σύστημα στη Βόρεια Ιταλία από τις χιλιάδες εισαγωγές στα νοσοκομεία, αλλά και πόσο ηρωϊκά αντιμετώπισαν την κατάσταση γιατροί και νοσηλευτές, όταν βάλαμε στο κέντρο της συζήτησης την κατάσταση στα νοσοκομεία.
Με αφορμή και τον αριθμό κλινών ΜΕΘ είδαμε ότι η Ελλάδα βρίσκεται πίσω ακόμα και από χώρες που εφαρμόζουν σκληρές πολιτικές περικοπών δημοσίων πόρων. Άρα, το κρίσιμο δεν είναι γενικώς και αορίστως το κόστος της Υγείας, αλλά το τι περιεχόμενο δίνουμε στην Υγεία, για ποιο λόγο χρειαζόμαστε ένα σύστημα Υγείας. Αν στοχαστούμε πάνω σε αυτό, αν υπολογίσουμε ότι η Υγεία των πολιτών είναι μία επένδυση στο μέλλον της πατρίδας μας τότε η απόφαση για δημόσιες επενδύσεις στα νοσοκομεία και τις πρωτοβάθμιες δομές είναι εύκολη. Το πώς θα γίνει και αποτελεσματική είναι η δεύτερη συζήτηση που θα χρειαστεί.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
