Στην ημερίδα με τίτλο «Ο Τύπος στα Ιωάννινα κατά τον 19ο αι. έως και τον Μεσοπόλεμο», που διοργάνωσε η Περιφέρεια Ηπείρου και η Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών (ΕΗΜ) την Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου στο μέγαρο της ΕΗΜ, μίλησα για την εφημερίδα “Κεραυνός” (1923-1924) του Ευθύμιου Τζάλλα. Διαθέτουμε ελάχιστα φύλλα σήμερα, συμπυκνώνει όμως τις πολιτικές κινήσεις που ξέσπασαν μετά το ’22 υπέρ της δημοκρατίας, στη διαδρομή που χάραξε κυρίως η Δημοκρατική Ένωση του Αλέξανδρου Παπαναστασίου για την κατάργηση της βασιλείας και τη δυναμική της νέας αριστεράς, αν θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε ένα σημερινό όρο που περιγράφει τις πολιτικές ζυμώσεις.
Τα Γιάννενα, όπως και όλη η χώρα, αναζητούσαν με πάθος και αγωνιστικότητα την νέα εποχή και τη διέξοδο από όσα συσσώρευσε η πορεία ως το 1922 και δεν ήταν “ακίνητα” όπως εκ των υστέρων θεωρούμε εντάσσοντας τις κοινωνικές και πολιτικές δυναμικές σε γενικά σχήματα (βενιζελικοί- φιλοβασιλικοί κλπ). Συγχρονίζονταν δε με τις γενικότερες τάσεις πανελλαδικά, αλλά και όλης της Ευρώπης, στην κίνηση των ιδεών, αν τα δούμε πέρα από τις τοπικότητες.
Σημείο ενδιαφέροντος: Τον Αύγουστο του 1923, μία μέρα μετά την έκδοση του Κεραυνού, μέσα από τον οποίο θα εκφράζεται, η Δημοκρατική Νεολαία, συνέρχεται στο ζαχαροπλαστείο Πάνθεον. Στο ίδιο ζαχαροπλαστείο (στον πάνω όροφο επί της οδού Ανεξαρτησίας) ενάμιση χρόνο μετά, τον Δεκέμβριο του 1924 η Ασφάλεια θα συλλάβει τον κομμουνιστικό πυρήνα της πόλης με τον Γιοσέφ Ελιγιά μεταξύ άλλων και θα σταματήσει την έκδοση της δικής τους εφημερίδας “Νέος Αγών”. Πού άραγε ήταν το «Πάνθεον»;
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
