Βρέθηκαν αρκετά μέσα ενημέρωσης κατά την απεργία της Πέμπτης που μετέδιδαν κανονικό ενημερωτικό πρόγραμμα, ενώ γνώριζαν ότι πολλοί συνάδελφοί τους απεργούσαν γιατί ανησυχούν για το εργασιακό τους μέλλον, με το κερασάκι στην τούρτα που φέρνει το νέο, κυβερνητικό νομοσχέδιο.
Αυτό που συμβαίνει με τη δημοσιογραφική εργασία στην Ελλάδα δεν είναι κάποιο είδος διόρθωσης της «φούσκας» των ΜΜΕ που κάποιοι νόμιζαν ότι συμβαίνει το 2010-2012 με τα απανωτά λουκέτα και τις μαζικές απολύσεις.
Σήμερα πάσχει το σύνολο της επαγγελματικής δημοσιογραφίας.
Η επαγγελματική δημοσιογραφία στην Ελλάδα έχει διαλυθεί σχεδόν. Αν είσαι επαγγελματίας δημοσιογράφος δεν ζεις καλά σε αυτή τη χώρα κι αυτό δεν συμβαίνει ούτε στην Ιταλία, ούτε στην Ισπανία, ούτε βέβαια στη Γερμανία ή τη Σουηδία ακόμα και μετά την κρίση.
Και δεν ζεις καλά, γιατί σταδιακά η δημοσιογραφία στην Ελλάδα μετατράπηκε σε ένα χόμπι, συχνά διαπλεκόμενο, μίας άτυπης κατάστασης στην οποία κανείς δεν ξέρει σχεδόν ποιος είναι αυτός που γράφει, ποιος είναι ο ιδιοκτήτης της τάδε ιστοσελίδας ή πώς επιζεί ένα μέσο χωρίς αναγνώστες ή διαφημίσεις.
Αυτή η διάχυτη άτυπη κατάσταση, συν τις μειωμένες αντοχές όσων έζησαν τα καλά χρόνια, αλλά δεν φρόντισαν να επενδύσουν στην ανεξαρτησία τους, μας έχει οδηγήσει σήμερα στο φαινόμενο να αποχωρούν συνέχεια από τη δημοσιογραφία οι επαγγελματίες.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
