Ένα κρίσιμο σημείο στη συζήτηση για τη στήριξη των επιχειρήσεων που έχουν πληγεί από την πανδημία είναι ο οριζόντιος χαρακτήρας των μέτρων ή όχι. Στην πράξη, η συζήτηση είναι ίδια για κάθε πτυχή των συνεπειών στην οικονομία από την κρίση που δημιούργησε ο κορωνοϊός και έχει να κάνει ακριβώς με το αν πρέπει ή όχι να ανοίξουν τα ταμεία και να διοχετευτούν πόροι προς τα κάτω, προς την αγορά, τις επιχειρήσεις και τους εργαζομένους.
Τα οριζόντια μέτρα δεν είναι τίποτα άλλο παρά η άμεση επιδότηση των πληγέντων χωρίς άλλα κριτήρια, πλην βέβαια της νομιμότητας και της διατήρησης των θέσεων εργασίας.
Αυτή η κατεύθυνση δεν έχει αναπτυξιακούς στόχους και θέλει να δώσει μία πρώτη ανάσα στις επιχειρήσεις για να σταθούν στα πόδια τους. Η αναπτυξιακή στόχευση θα έρθει με ένα δεύτερο πακέτο προγραμμάτων, οπότε και θα εξειδικευθούν περισσότερο τα κριτήρια.
Ως έναν βαθμό τα πρώτα μέτρα της κυβέρνησης τον Μάρτιο είχαν τέτοιον χαρακτήρα. Παρ’ όλα αυτά μπορούσαν να γίνουν και περισσότερα. Ο μικρός επιχειρηματίας, όπως και οι εργαζόμενοι δεν αισθάνθηκαν πλήρη ικανοποίηση και ασφάλεια για την επόμενη μέρα.
Ειδικά η Ελλάδα προφανώς μετά από τη μεγάλη οικονομική κρίση, δεν θα μπορούσε να καλύψει μόνη της το πλήγμα που δέχτηκε η αγορά αυτό το εξάμηνο, αφού δεν έχει επαρκείς πόρους. Το κενό στην Ευρώπη έπρεπε να το καλύψει η ΕΕ με μία αναλογικότητα στην εξεύρεση πόρων από τα μέλη της.
Εκεί γίνεται μία προσπάθεια διαφορετική από άλλες του παρελθόντος, με το Ταμείο Ανάκαμψης, όμως φαίνεται ότι θα χρειαστεί χρόνος ώστε να λειτουργήσει.
Γι’ αυτό και είναι κρίσιμο να υπάρξει η κινητοποίηση κάθε πιθανού ταμείου και η όσο γίνεται μεγαλύτερη στήριξη της επιχειρηματικότητας και της εργασίας το επόμενο διάστημα μέχρι και την άνοιξη ώστε το 2021 να είναι σημείο εκκίνησης και πάλι.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
