Μπερδευτήκαμε αυτές τις μέρες με τις κυρώσεις εναντίον των κρατικών υπηρεσιών της Ρωσίας και τον ρώσικο πολιτισμό.
Υπήρξε σε ευρωπαϊκό επίπεδο μία κίνηση αποκλεισμού και περιορισμού των πολιτιστικών υπηρεσιών της Ρωσίας, μεταξύ άλλων περιορισμών. Ας πούμε ότι εντάσσεται αυτό, στις κυρώσεις.
Θέλει μία προσοχή εδώ, γιατί όντως μπορεί να υπάρξουν παρεξηγήσεις. Το να μιλάμε για απολυταρχικό καθεστώς Πούτιν ή αυταρχική εξουσία, δεν σημαίνει ότι έτσι είναι και ο ρώσικος λαός ή όσα παράγει στον πολιτισμό και άλλες εκφράσεις του. Δεν υπάρχει μία πηγή γενικώς του «κακού» στη Ρωσία που πρέπει να εξοβελιστεί. Υπάρχει όμως μία παγκόσμια αντίδραση στην ρωσική ηγεσία που επιλέγει τον πόλεμο.
Παρά τις δύσκολες ώρες που διανύουμε και με δεδομένο ότι είμαστε με την πλευρά των θυμάτων που είναι ο ουκρανικός λαός, πρέπει να αποφύγουμε παράλληλα και τη συλλογική ενοχή. Δεν φταίνε «όλοι» οι Ρώσοι για την εισβολή ούτε υπάρχει κάτι «κακό» ιστορικά στη Ρωσία. Άλλωστε, οφείλουμε να δούμε και τη γενναιότητα με την οποία αντιδρούν στην εισβολή, από την πρώτη μέρα πολλοί Ρώσοι πολίτες και ανάμεσά τους και επώνυμοι καλλιτέχνες.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
