Υπάρχουν κανά δυο θεωρίες από τους αρνητές που έχουν το γούστο τους. Για παράδειγμα αυτή που λέει ότι «δεν υπάρχει πανδημία». Επειδή βέβαια δεν μπορούν να δικαιολογηθούν οι νεκροί από τον κορωνοϊό, η θεωρία αναγκαστικά επεκτείνεται και στις συνωμοσίες, όπως «αυτά είναι κατασκευάσματα των γιατρών», «δεν γίνονται νεκροψίες», «φουσκώνουν τα νούμερα» κλπ.
Αναγκαστικά δηλαδή, πίσω από μία αφελή σκέψη όπως ότι δεν υπάρχει η ασθένεια, πρέπει να υπάρχει και η συνωμοσία αλλιώς δεν μπορεί να στέκεται και πλήρης η άρνηση.
Η αντίθεση χρειάζεται και ένα σύνολο σημείων που να εμφανίζεται ως λογικό και πλήρες. Και πιστεύουν ότι είναι λογικό, να υπάρχει μία παγκόσμια συνωμοσία εκατομμυρίων ανθρώπων που έχουν φτιάξει όλη αυτήν την υπόθεση.
Το θέμα είναι ότι δεν μπορείς να αντιπαλέψεις μία τέτοια θεώρηση. Η αλήθεια, η επιστήμη, ο νόμος, δεν αρκούν για όσους πιστεύουν ότι υφαίνεται μία τόσο μεγάλη συνωμοσία σε παγκόσμιο επίπεδο. Οπότε τι κάνεις;
Πρέπει βέβαια να επιμείνεις με τον λόγο της αλήθειας. Αυτή είναι η μοίρα της επιστήμης, να επιμένει, να αποδεικνύει, να ερευνά και να αποδεικνύει ξανά.
Θέλει όμως και να λειτουργεί και ένα αντιπαράδειγμα, μία απάντηση στο πρακτέο. Ο άνθρωπος που νόσησε και βγήκε σώος από το νοσοκομείο είναι η απόδειξη της νίκης της επιστήμης. Αυτός θα πρέπει να λειτουργεί ως ένα πρότυπο. Όπως και εκείνος που έκανε το εμβόλιο και νόσησε και το πέρασε σαν κρυολόγημα. Και σε αυτόν πρέπει να δοθεί ο λόγος. Έχει σημασία να μιλάει και η ίδια η ζωή και η εμπειρία. Και θα υπάρξουν αυτοί που θα ακούσουν τελικά.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
