Χρειάστηκε μόνος ένας αριθμός, τα σχεδόν 22 χιλιάδες κρούσματα, για να μπούμε σε μία πρωτόγνωρη κατάσταση θλίψης και φόβου. Μέχρι και τη Δευτέρα μας απασχολούσε ο αριθμός των διασωληνωμένων, αλλά μάλλον τον είχαμε συνηθίσει κι αυτόν όπως είχαμε συνηθίσει και τον διψήφιο αριθμό των θανάτων κάθε μέρα που γίνονταν και τριψήφιος, όπως είχαμε συνηθίσει κι όλη αυτή τη συζήτηση για το ποια μέτρα είναι κατάλληλα και πώς επηρεάζεται η αγορά και η οικονομία και είχαμε προσθέσει και τις λεπτομέρειες για τα νέα δεδομένα που δημιουργεί η Όμικρον κλπ.
Από όλα αυτά, τίποτα δεν άλλαξε ριζικά την Τρίτη και είναι ακόμα σημαντικά θέματα που θα έπρεπε να μας απασχολούν. Το άκουσμα όμως των άνω των 20 χιλιάδων κρουσμάτων πάγωσε την κοινωνία.
Γιατί ένας τόσος μεγάλος αριθμός κρουσμάτων, σημαίνει ότι ο ιός είναι δίπλα μας. Που και αυτό το γνωρίζαμε γιατί σταδιακά όλο αυτόν τον καιρό είχαμε επίσης συνηθίσει να ακούμε για γνωστούς που «κόλλησαν» ή για περιπτώσεις ανθρώπων που έχασαν τη μάχη.
Τώρα έρχεται αυτό το νούμερο και μας χτυπάει ένα όχι απλώς καμπανάκι, αλλά μία ισχυρή σειρήνα κινδύνου.
Είναι φανερό ότι βρισκόμαστε σε μία καμπή. Ως προς τη φιλοσοφία των πολιτικών αντιμετώπισης της πανδημίας, δεν αλλάζει κάτι ριζικά. Οι περιορισμοί, οι αποστάσεις, οι μάσκες και οι εμβολιασμοί, παραμένουν τα όπλα μας ενάντια στη νόσηση. Τώρα όμως φαίνεται ότι θα πρέπει να γίνουν και πιο αποφασιστικές κινήσεις, πιο γρήγορες και που θα αφορούν περισσότερους, θα είναι πιο μετωπικές. Κι ίσως να ανοίξει ο δρόμος και για εντάσεις και νέους διχασμούς όπως με την αύξηση του υποχρεωτικού εμβολιασμού ή την εφαρμογή οριζόντιων μέτρων που θα πλήττουν.
Μέσα σε αυτό το πολύ αρνητικό πλαίσιο που δημιουργείται ενθαρρυντικό είναι ότι ένα μεγάλο μέρος των πολιτών κατανοεί την κατάσταση που δημιουργείται και μπορεί να συμβάλλει στις λύσεις. Για αυτό και θα πρέπει να αυξηθεί η επικοινωνία μεταξύ της κυβέρνησης και της κοινωνίας ώστε να υπάρχει αλληλοκατανόηση και κοινή στάση. Κάτι που προϋποθέτει όμως από τη μεριά των κρατούντων που λαμβάνουν και τις αποφάσεις, διαφάνεια, καθαρός λόγος και μετριοπάθεια.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
