Δεκάδες χιλιάδες Γιαννιώτες, μικροί και μεγάλοι έχουν μήνες κυριολεκτικά να περπατήσουν στο κέντρο της πόλης. Τηρώντας τα μέτρα πρόληψης και με κλειστή την αγορά, αν δεν βγήκαν με κάποιο ραντεβού για παραλαβή σε κατάστημα πριν από τις γιορτές, δεν είναι άλλο λόγο να κατέβουν στο κέντρο. Έμειναν σπίτι… Και καλά έκαναν αφού αυτή ήταν και η βασική οδηγία, αυτό προέβλεπαν και τα μέτρα. Και κάπως έτσι, κατάφεραν τα Γιάννενα που έφτασαν πριν από δύο μήνες στο «κόκκινο» να είναι σήμερα στο πράσινο, να παίρνουν ανάσες με λίγα κρούσματα την ημέρα και με ένα μικρό, αλλά υπαρκτό τόνο αισιοδοξίας.
Δεν είναι για πολλά πολλά όμως αυτή η αισιοδοξία. Είδαμε πόσο εύκολα αλλάζει η κατάσταση όταν πέσαμε από την καλοκαιρινή εκεχειρία στον «πόλεμο» του φθινοπώρου.
Όμως αυτή η απουσία από την πόλη δεν αντέχεται. Δεν νοείται καν πόλη όταν δεν υπάρχουν άνθρωποι στο δρόμο, όταν δεν κινείται ο κόσμος. Ας θυμηθούμε την αρχαία λέξη της «αγοράς» που περιέγραφε ακριβώς τη συνάντηση στον δημόσιο χώρο της πόλης.
Και δεν αντέχεται και το κλείσιμο της αγοράς. Όχι απλώς διαλύει την οικονομία σήμερα, αλλά υπονομεύει το μέλλον. Γιατί οικονομία σημαίνει άνθρωποι και πολλοί άνθρωποι έχουν λυγίσει και από την κατάσταση της πανδημίας και από τον περιορισμό. Και γιατί οικονομία σημαίνει επενδύσεις, σχέδια, όνειρα κι όλα αυτά ανεστάλησαν για πολύ καιρό τώρα.
Το άνοιγμα της αγοράς τη Δευτέρα σχεδόν σε όλη τη χώρα, είναι μία αισιόδοξη είδηση. Ίσως να γίνεται κάπως περιορισμένα, χωρίς πολλές αναφορές στους φόβους ότι ενδέχεται να χρειαστεί και νέο κλείσιμο. Δεν έπρεπε να φοβηθεί η κυβέρνηση τις μακροχρόνιες αναφορές και προγραμματισμούς. Μπορεί και η άνοιξη να είναι πολύ δύσκολη. Ρίχνουμε τις ελπίδες μας στον εμβολιασμό, αλλά κοιτάμε από Δευτέρα, να στηρίξουμε και την τοπική μας αγορά. Πάντα με προσοχή και προφυλάξεις.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
