Υπάρχουν πολλές ιστορίες από το παρελθόν που αναφέρονται στον αγώνα για να εμβολιαστεί κόσμος και να σωθεί από μεγάλες επιδημίες. Θεωρούμε όμως ότι είναι άλλες εποχές σήμερα, ότι εμείς οι σύγχρονοι έχουμε περισσότερες γνώσεις και ξέρουμε τι γίνεται.
Το πιο δύσκολο στις μέρες μας όμως είναι ο ατομικισμός. Αυτή η κατάσταση που ο καθένας θεωρεί ότι είναι μόνος του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη και έχει όλο το δικαίωμα στην προστασία και την πρόοδο του εαυτού του.
Είναι μία συνθήκη που δεν την είχαμε στο ιστορικό παρελθόν σε τέτοιο βαθμό. Γιατί ο ατομικισμός δεν είναι ο εγωισμός ή μία προφανής ανάγκη στην αυτοπροστασία. Ούτε καν ο κυνισμός να βλέπεις μόνο τα συμφέροντά σου. Είναι πολλά περισσότερα και κυρίως αυτή η αίσθηση ότι δεν υπάρχουν άλλοι. Το άτομο σήμερα, δεν βλέπει καν τον άλλο. Για αυτό και δεν τον ακούει όταν του λέει για εμβόλια, ευθύνη προς τη δημόσια Υγεία και ανθρώπινες και κοινωνικές ανάγκες.
Για να μπορέσει συνεπώς αυτός να ακούσει, πρέπει να «σπάσει» το πλέγμα του ατομικισμού που τον κυκλώνει. Δεν είναι εύκολο.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
