Σε ένα παγκόσμιο ζήτημα μετατρέπεται τις τελευταίες ημέρες ο εμβολιασμός. Και είναι λογικό από τη στιγμή που υπάρχουν τα εμβόλια να υπάρχει και το ενδιαφέρον για τη χρήση τους, αφού προς το παρόν δεν υπάρχουν άλλες αποτελεσματικές δίοδοι για την αναχαίτιση της πανδημίας όπως θα μπορούσαν να είναι τα φάρμακα.
Το πρόβλημα που υπάρχει είναι η έλλειψη επαρκούς αριθμού δόσεων ώστε να καλυφθεί η μεγάλη ζήτηση. Κι εκεί είναι που αρχίζει να αναπτύσσεται και ένα πολιτικό πρόβλημα. Αναγκαστικά ή μη, είναι οι κυβερνήσεις που αναλαμβάνουν το πολιτικό κόστος να αντιμετωπίσουν το κύριο και βασικό πρόβλημα και ερώτημα των πολιτών: Γιατί δεν παράγονται περισσότερες δόσεις εμβολίων. Το αν αυτό θα γίνει με εξαγορά των πατεντών και παραγωγή σε άλλα σημεία, με αύξηση της υπάρχουσας γραμμής παραγωγής, νέων αδειοδοτήσεων, όλα αυτά είναι ερωτήματα που απασχολούν τους πολίτες, οι οποίοι πρέπει να επισημάνουμε ότι έχουν πια μεγάλη πληροφόρηση για τις εξελίξεις και δεν αρκούνται στις επικοινωνιακές τακτικές των κυβερνώντων.
Το «παράδειγμα Ισραήλ» από μόνο του πυροδοτεί εξελίξεις.
Το Ισραήλ κατάφερε να εμβολιάσει πολύ κόσμο σε λίγο χρόνο. Αυτό έχει δημιουργήσει ένα παράδειγμα στον προηγμένο κόσμο που προκαλεί αμηχανία στις ηγεσίες των κρατών και της ΕΕ. Μικρή σημασία έχει το πώς τα κατάφερε το Ισραήλ (ήταν δυνατό το εκλογικό κίνητρο για την κυβέρνηση, αγόρασε ακριβά τις δόσεις, έχει καλά δομημένο και ψηφιοποιημένο σύστημα πρωτοβάθμιας Υγείας, ενήργησε γρήγορα; Πιθανόν όλα αυτά μαζί).
Την ίδια ώρα, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και η ΕΕ ενώ μιλούσαν για την πιθανότητα εμβολίου τον Δεκέμβριο, όταν ήρθε ο Δεκέμβριος δεν μίλησαν ανοιχτά για τη διαθεσιμότητα εμβολίων. Κι έχασαν σχεδόν δύο μήνες από το χρόνο που θα μπορούσαν να πιέσουν για αύξηση της παραγωγής- ή έστω να ενημερώσουν την κοινή γνώμη για τους λόγους για τους οποίους δεν υπάρχουν άμεσα εμβόλια.
Φυσικά, ειπώθηκαν κάποιαν πράγματα, έγινε και δημοσιογραφική έρευνα και ξέρουμε λίγο πολύ τι συμβαίνει.
Ομως η αίσθηση ότι υπάρχει κενό είναι βάσιμη. Δεν είναι τυχαίο ότι χτες ανακοινώθηκε η συμφωνία για νέες δόσεις από τη μία εταιρία ή ένα χρονοδιάγραμμα για την αδειοδότηση του τρίτου εμβολίου. Όλοι πιέζονται πια να είναι αποτελεσματικοί.
Και πρέπει να θυμούνται ότι μπορεί μέχρι σήμερα να τα πήγε καλά η ΕΕ στον συντονισμό των κινήσεων ή την ενδυνάμωση των δράσεων για νέα εμβόλια, αν όμως αφήσει τα κράτη να κάνουν επιμέρους συμφωνίες ή δεν φροντίσει να καλυφτεί το κενό των εμβολιασμών το επόμενο δίμηνο, τότε μπορεί μέσα σε μία νύχτα να απωλέσει την εμπιστοσύνη των πολιτών. Και το ίδιο ισχύει και για τις κυβερνήσεις. Η πανδημία έχει αλλάξει και την πολιτική κατάσταση ήδη.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
