Όπως σε όλα τα μεγάλα θέματα της ζωής, το υποκειμενικό μπερδεύεται με το αντικειμενικό και το προσωπικό με το συλλογικό.
Σε προσωπικό επίπεδο, μπορεί κάποιος να δηλώσει ότι είναι κατά του πολέμου και να νομίζει ότι αυτό αρκεί. Δεν αρκεί, γιατί ο πόλεμος ειδικά σήμερα, στον πολυπαραγοντικό μας κόσμο που όλα συνδέονται μεταξύ τους, επηρεάζει άμεσα τις ζωές μας ακόμα κι αν είμαστε χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά του.
Και δεν είναι το πόσο επηρεάζεται η οικονομία από ένα τόσο σημαντικό γεγονός. Είναι ότι ο πόλεμος κυριολεκτικά έρχεται μέσα στα σπίτια μας. Ο αγωγός που φέρνει φυσικό αέριο είναι το κουμπί του διακόπτη που ζεσταίνει ένα ελληνικό νοικοκυριό όπως και κάθε άλλα ευρωπαϊκό σπίτι. Αν αυτός ο αγωγός βομβαρδιστεί κρυώνει όλη η Ευρώπη.
Κι έτσι, τελικά δεν μπορείς να μείνεις αμέτοχος. Δεν σου αρκεί να έχεις μία άποψη για τον πόλεμο ώστε να τον αποφύγεις. Στις μέρες μας είμαστε όλοι μας κομμάτια ενός πρωτόγνωρα διασυνδεδεμένου σύμπαντος, από το οποίο δεν μπορούμε να βγούμε. Κι αυτή η διασύνδεση, είναι πρωτοφανής ιστορικά, αφού ακυρώνει εκείνο το «κάπου μακριά». Δεν υπάρχει «μακριά».
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
