Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου στην ομιλία της για τα “Ελευθέρια” των Ιωαννίνων δεν ανέφερε μόνο τον γνωστό στίχο για τα Γιάννενα, τα «γυάλινα και μαλαματένια» του Μιχάλη Γκανά, αλλά και τον “ανθότοπο των ονείρων”, όπως τα χαρακτήριζε σε ένα ποίημά του ο Γιοσέφ Ελιγιά. Μαζί με τις αναφορές και στη συμμετοχή των γυναικών στον αγώνα, έκανε μία ανασύνθεση των επετειακών λόγων, οικεία βέβαια στους γνώστες της ιστορίας, αλλά όχι και συνηθισμένης για επετείους, βάζοντας στο κεντρικό αφήγημα Εβραίους κομμουνιστές και αγωνίστριες γυναίκες των Ιωαννίνων.
Οι μικρές αυτές αλλαγές στα κλασσικά αφηγήματα των επετείων, που προϋποθέτουν βέβαια και βαθιά γνώση όχι μόνο της ιστορίας, αλλά και των κοινωνικών και πολιτικών μεταβολών- μας επιτρέπουν να έχουμε μία πιο ευρεία οπτική στο παρελθόν. Κι αυτό βοηθά στο να έχουμε τελικά και μία καλύτερη προσέγγιση στο παρόν, πιο διαλεκτική θα τη λέγαμε.
Τα πράγματα δεν είναι μόνο άσπρο μαύρο. Κι ενώ το δεχόμαστε κάτι τέτοιο θεωρητικά, στην πράξη όταν καλούμαστε να γίνουμε εμείς κριτές της ιστορίας ή της πολιτικής, αποδεικνυόμαστε πολύ πιο επιρρεπείς στα στερεότυπα, στις μονοσήμαντες αναλύσεις. Γι’ αυτό είναι καλοδεχούμενοι οι επετειακοί λόγοι στις μέρες μας που συνομιλούν με τον πολύπλοκο και πολύχρωμο κόσμο του παρόντος και του παρελθόντος.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
