Τώρα με τις γιορτές είδα λίγο περισσότερο τηλεόραση. Είδα και πολλά δελτία ειδήσεων. Αυτή τη φορά δεν μου έκανε εντύπωση αυτή η τρομολαγνεία με την οποία αντιμετωπιζόταν πέρυσι και επί πολλούς μήνες, η πανδημία. Έπεσε αυτή η μεγάλη ένταση με την οποία παρουσιαζόταν ο κορωνοϊός. Προφανώς γιατί και το κοινό ξέρει πολύ περισσότερα από όσα ένα χρόνο πριν.
Αυτό που τώρα είδα να συμβαίνει είναι ότι αφενός οι περισσότερες ειδήσεις για την πανδημία μοιάζουν από κανάλι σε κανάλι και αφετέρου ότι δεν διαφοροποιούνται από τις κυρίαρχες αναγνώσεις και ειδικά τη θεματολογία που θέτει η κυβέρνηση κάθε φορά.
Δεν λέω ότι πρέπει οι ειδήσεις να είναι «αντιπολιτευόμενες» ή να έχουν πολιτική χροιά, αν και δεν θα πείραζε και αυτό. Περισσότερο είναι ότι προσπαθούν να παρουσιάσουν και να εξηγήσουν μία ατζέντα που έχουν ήδη θέσει οι κυβερνητικοί παράγοντες ή οι επιτροπές των ειδικών. Αυτό όμως θα μπορούσε και μόνος του ο πολίτης να το παρακολουθεί αφού πλέον υπάρχει πρόσβαση κατευθείαν στον επίσημο λόγο. Πλέον τα ΜΜΕ πρέπει να θέτουν τα δικά τους ερωτήματα και να διαμορφώνουν τα δικά τους θέματα ώστε να είναι γερά ενημερωμένο το κοινό τους και όχι να περιορίζονται απλώς σε μία εκλαΐκευση του επίσημου λόγου. Τα ΜΜΕ πρέπει να βρίσκονται μπροστά και όχι να ακολουθούν.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»