Όταν μιλάμε για την ανθεκτικότητα των πόλεων, μετράμε κυρίως δείκτες που έχουν να κάνουν με τις υποδομές τους. Η άσφαλτος στους δρόμους, τα πεζοδρόμια, οι δημόσιοι χώροι και κτίρια, είναι τα σημεία που προσελκύουν και το ενδιαφέρον. Κι όσο κι αν αλλάζουν οι όροι, από παλιά, αυτά κοιτάγαμε στις πόλεις. Μαζί με την αποκομιδή των απορριμμάτων, τη διάθεση του νερού και μία μικρή γραφειοκρατία όπως τα ληξιαρχεία και μερικές βεβαιώσεις, λίγο πολύ αυτό ήταν και είναι οι δήμοι της χώρας.
Τις δύο τελευταίες όμως δεκαετίες άλλαξε πολύ η έννοια της πόλης. Η επικοινωνία, η ψηφιακή σύνδεση, η ανάγκη για πολιτιστικές εκδηλώσεις, η προστασία του περιβάλλοντος, είναι λίγα μόνο από τα νέα σημεία που δίνουν ταυτότητα στη ζωή στις πόλεις. Ο κάτοικος μιας μεγάλης πόλης θεωρεί δεδομένο ότι θα έχει σύστημα διαχείρισης των απορριμμάτων, αλλά θέτει και την ανάγκη για καθαρό αέρα και νερό όπως και το αίτημα για ποιοτικούς δημόσιους χώρους για τα παιδιά και τους νέους.
Διαμορφώνεται συνεπώς μία νέα αντίληψη για την πόλη και τη ζωή στον αστικό χώρο που ξεπερνάει τις παλιότερες απαιτήσεις και δεν ικανοποιείται και από τα παραδοσιακά μοντέλα εκπροσώπησης μέσω ενός χαρισματικού δημάρχου ή ενός μεγάλου κόμματος. Σήμερα, οι εκπρόσωποι της τοπικής κοινότητας, καλούνται να είναι πολυπράγμονες, συνθετικοί στις απόψεις και αποτελεσματικοί στην πράξη, γειωμένοι στις ανάγκες και πιστοί στην κοινότητα, με αισιοδοξία για το μέλλον της. Στοιχεία όμως που δεν βρίσκεις εύκολα ούτε στις κομματικές λίστες, ούτε στα παραδοσιακά «τζάκια» και επαγγέλματα που σαν τους παλιούς προύχοντες, συνήθως είναι και οι πρόθυμοι να κατέρθουν στις τοπικές εκλογές.
Οι πόλεις αλλάζουν και οι κάτοικοί τους αναζητούν και αντίστοιχες εκπροσωπήσεις.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
