Η κυβέρνηση έχει όλες τις δυνατότητες στα χέρια της για να αλλάξει ακόμα περισσότερο το τοπίο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και να το επιστρέψει στην παλιά, καλή εποχή των κομματαρχών και των τοπικών «αρχόντων».
Καταργεί την απλή αναλογική και βάζει όριο εκλογής το 3% ή και το 5%. Κι έτσι, ο δήμαρχος θα γίνει ο απόλυτος άρχων, αφού θα έχει εξασφαλισμένη πλειοψηφία, ενώ θα μειωθούν κι άλλο οι μειοψηφικές παρατάξεις.
Ας μείνουμε λίγο στο τελευταίο. Ποιες παρατάξεις μπαίνουν στα δημοτικά συμβούλια με μικρά ποσοστά; Εκείνες που στηρίζονται στην αυτενέργεια των μελών τους, χωρίς πλάτες ισχυρών κομμάτων και χωρίς οικονομικούς πόρους για επικοινωνιακές καμπάνιες.
Με μερικές εκατοντάδες ψήφους αναλαμβάνουν να εκπροσωπούν «μικρές» φωνές από μειοψηφίες. Μα, θα πει κάποιος που έχει εθιστεί στην εξουσία των ισχυρών, σε τι μας χρειάζονται αυτές οι φωνές;
Όντως σπάνια συμβάλλουν στη διαμόρφωση των κεντρικών πολιτικών. Τις περισσότερες φορές είναι οι φωνές οικολογικών ομάδων ή συσπειρώσεων για τα δικαιώματα των πολιτών. Μήπως όμως δημοκρατία είναι απλώς να υπάρχει χώρος για όλες αυτές τις φωνές;
Ας πούμε όμως, ότι εκεί ψηλά που λαμβάνονται οι αποφάσεις, αυτά είναι και ψιλά γράμματα. Εδώ σου λέει, πρέπει να προχωρήσουν μεγάλα έργα, να υλοποιηθούν μεγάλες πολιτικές, ας κοιτάξουμε να έχουμε ισχυρά δημαρχεία.
Όντως, μία παράταξη της τάξης του 35% από όσους ψηφίζουν στον πρώτο γύρο, με το που έβγαζε δήμαρχο στον β’ γύρο είχε άνετη πλειοψηφία για να υλοποιήσει το μεγάλο της έργο. Καλώς…
Ας αναρωτηθούμε όμως κάτι ακόμα σχετικό: Γιατί όλοι αυτοί οι πανίσχυροι δήμαρχοι των τελευταίων δεκαετιών, δεν κατάφεραν να κάνουν τελικά και μεγάλο έργο; Γιατί δεν ολοκλήρωσαν το αποχετευτικό δίκτυο των πόλεών τους, γιατί δεν έφτιαξαν πολλά και καλά νέα σχολεία, γιατί δεν καθάρισαν τα οικοσυστήματα γύρω από τις πόλεις καλή ώρα η λίμνη μας, γιατί δεν συνέβαλαν στο να έχουν οι πολίτες τους ποιοτική ζωή, ευημερία, εξασφάλιση στην απασχόληση, πρόσβαση στην καινοτομία; Ακόμα τρέχουμε να συμπληρώσουμε έργα από το παρελθόν.
Ξέρουμε σε τι πόλεις ζούμε τόσα χρόνια με τους «ισχυρούς» δημάρχους. Κι αν πάλι έρθουν και μας πουν ότι, «τι να κάνουν;, φταίει η Πολιτεία», μήπως να σκεφτούμε να αναθέσουμε κατευθείαν τις πόλεις στην Πολιτεία; Ή πάλι, αν η λύση για όλα τα μεγάλα θέματα είναι οι ιδιωτικοποιήσεις, γιατί δεν πουλάμε κατευθείαν τις πόλεις μας στις επιχειρήσεις;
Γιατί όλοι αυτοί οι πανίσχυροι δήμαρχοι των τελευταίων δεκαετιών, δεν κατάφεραν να κάνουν τελικά και μεγάλο έργο;
+ Επίσκεψη. Το άλλο σαββατοκύριακο, υπάρχει σχεδιασμός για περιοδεία του πρωθυπουργού στο Γεφύρι της Πλάκας και την Κέρκυρα στην Κασσώπη που αναμένεται η τουριστική επένδυση. Καλώς να έρθει ο πρωθυπουργός. Ευκαιρία να δει και μία Ήπειρο που δούλεψε πολύ επί πέντε χρόνια για να δει το γεφύρι που σηκώθηκε στα πόδια του ξανά και ως σύμβολο μίας κοινωνίας που εργάζεται συλλογικά.
– Στήριξη. Κανείς δεν μπορεί να πει όχι στα νέα μέτρα στήριξης της οικονομίας που εξήγγειλε η κυβέρνηση. Όμως πάλι, μένει πολύς χώρος για απορίες. Όπως το γιατί βιώσιμες επιχειρήσεις δεν παίρνουν επιδοτήσεις παρά δάνεια κυρίως; Ή γιατί οι εργαζόμενοι πρέπει να χάσουν τη δουλειά τους ή να μειώσουν το ωράριό της, για να τύχουν κάποιου βοηθήματος. Όσοι εργάζονται σκληρά, επιχειρηματίες και εργαζόμενοι, πώς θα στηριχθούν στην πράξη;
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
