Ας αποδεχτούμε ότι η αλήθεια δεν μας προσφέρεται ποτέ εύκολα και στο πιάτο. Η γνώση, η επιστημονική τεκμηρίωση, η ορθή περιγραφή της πραγματικότητας, δεν είναι ιστορία ολίγων λεπτών και μερικών καλών πλάνων στα δελτία ειδήσεων. Δεν είναι τόσο εύκολο να μάθουμε τι συμβαίνει.
Αντίθετα πρέπει να φύγουμε, να μετακινηθούμε από τη θέση ευκολίας που μας έχει βολέψει αν δεν θέλουμε να είμαστε μόνιμα θύματα της παραπληροφόρησης, των ψευδών ειδήσεων και της σύγχυσης. Πρέπει να βγούμε από την παθητικότητα του δέκτη και να προστρέξουμε, να κινηθούμε προς την αναζήτηση της αλήθειας.
Αν προσέξουμε αυτό το διάστημα, η διάδοση των μύθων και της αλήθειας γίνεται περισσότερο εκεί που δεν υπάρχει κριτικό ενδιαφέρον και αγωνία για την αλήθεια. Το να περιμένουμε να μας πουν τι γίνεται, μπορεί κατά κάποιον τρόπο να είναι ένα δικαίωμά μας, όμως αυτό το δικαίωμα συνδυάζεται πάντα και με την ενάργεια, την εγρήγορσή μας ως πολίτες.
Αν εμείς δεν θέλουμε να μάθουμε, αν δεν κινηθούμε προς τη γνώση, τότε προφανώς θα υποδεχτούμε κι ό,τι μας σερβίρουν. Μας ψεκάζουν; Μας ψεκάζουν; Έχουν έτοιμο το εμβόλιο, αλλά μας το κρύβουν; Το έχουν. Και μετά αλλάζουμε πλευρό στον ύπνο μας. Αλλά το πρωί πάλι με τις ίδιες θεωρίες και τα ίδια ερωτήματα ξυπνάμε και παθητικά περνάμε τη μέρα μας μέχρι να πέσουμε ξανά για ύπνο.
