Από ένστικτο σχεδόν μπορούμε να κατανοήσουμε ότι η εξέγερση στο Ιράν έχει μεγάλη σημασία για τον κόσμο μας. Γυναίκες επιζητούν την ελευθερία του τρόπου ζωής τους έναντι ενός κράτους που τις θέλει δέσμιες ενός αυταρχικού πλαισίου. Η ουσία αυτή είναι. Και για αυτό είμαστε με τις γυναίκες του Ιράν. Και δεν χρειάζονται άλλες ενδείξεις για να επιβεβαιώσουν την κρίση μας, παρά αυτή η σωματικότητα, αυτή η πρόταξη του σώματος των γυναικών έναντι της βίας και της καταστολής. Όταν κάποιος βάζει μπροστά το σώμα του, σημαίνει ότι δεν έχει άλλο όριο υποχώρησης, σημαίνει ότι διεκδικεί τον αέρα να αναπνέει.
Από εκεί και πέρα, θέματα όπως αυτά που είναι ψηλά στην παγκόσμια επικαιρότητα, γίνονται σχεδόν πάντα υποκείμενα πολιτικών αντιπαραθέσεων, στερεοτυπικών αντιδράσεων, αναλύσεων και παραθλάσεων από τα μέσα ενημέρωσης. Ως ένα βαθμό λογικό, φτάνει να μην χάνεται η ουσία και ουσία είναι η εξέγερση αυτή καθ’ αυτή.
Όπως και η πικρή πείρα από την τροπή που παίρνουν συχνά μαζικές εξεγέρσεις, προς μία συντηρητική αναδίπλωση ή μία βίαιη καταστολή από τις δυνάμεις της εξουσίας, δεν πρέπει να μας οδηγούν εμάς τους παρατηρητές, στον σκεπτικισμό και την απάθεια.
Στους καιρούς που ζούμε, είναι ζωογόνο από μόνο το αίτημα της χειραφέτησης όπου κι αν τίθεται στον κόσμο μας.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
