Τις περισσότερες ώρες της μέρας έχω στο αθόρυβο το κινητό. Γιατί με ενοχλεί όταν χτυπάει, γιατί με διακόπτει από άλλες δουλειές, γιατί απλώς θέλω λίγη ησυχία. Ακούω κι άλλους να κάνουν το ίδιο.
Βέβαια κινδυνεύεις να χάσεις μία σημαντική κλήση. Αν και όταν το έχεις κοντά σου θα καταλάβεις ότι χτυπάει.
Αλλά όντως χάνονται κλήσεις. Είναι όμως όλες σημαντικές ή έχουμε συνηθίσει πια να μιλάμε στο τηλέφωνο ακριβώς επειδή είναι προσιτό και εύκολο; Και μήπως έχει αυξηθεί πολύ η επικοινωνία από μακριά ειδικά τώρα που καταλάβαμε με την πανδημία πόσο σημαντικό είναι να κρατάμε επαφή;
Πάντως το αθόρυβο μοιάζει να βγαίνει ως ανάγκη όχι από τον κόσμο της επικοινωνίας, αλλά από την ανάγκη μας να είμαστε και λίγο μόνοι, χωρίς τη συνάφεια του κόσμου. Λίγη ανάπαυλα μέσα στην ταχύτητα των επαφών.
Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
