Με τη συζήτηση που άνοιξε για το νέο δημαρχείο, προέκυψαν και άλλα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την αξιοποίηση ελεύθερων δημοσίων χώρων ή ακινήτων που θα μπορούσαν να αλλάξουν χρήση. Πάντα οι πόλεις προσπαθούν να εντάξουν νέους χώρους γιατί έχουν συνέχεια νέες ανάγκες να καλύψουν.
Μία από τις πιο εντυπωσιακές αλλαγές χρήσης και αξιοποίηση πχ ήταν αυτή στα Παλιά Σφαγεία που έχει ταυτιστεί πια με τον πολιτισμό. Σε όλον τον κόσμο παλιές βιομηχανικές εγκαταστάσεις βρίσκουν νέες χρήσης κυρίως στον πολιτισμό και την αναψυχή των πολιτών.
Το κέντρο του προβληματισμού πάντως που αναπτύσσεται δεν είναι τόσο η εξασφάλιση των κονδυλίων, όσο κι αν αποτελούν πυλώνα κάθε έργου, αλλά η ιεράρχηση των αναγκών της πόλης και η επιλογή για την ανάπλαση ή την αξιοποίηση ενός χώρου.
Αν δεν ξέρει η πόλη τι θέλει, τότε γιατί να της παραχωρηθεί ένα ακίνητο του Δημοσίου;
Κι όταν λέμε «να ξέρει τι θέλει», δεν είναι ζήτημα καλών ιδεών. Καλές ιδέες πάντα υπάρχουν, ταιριάζουν όμως, απαντούν σε συγκεκριμένες ανάγκες; Δίνουν λύσεις στην κοινωνία ώστε να αυξάνεται η ισότητα των πολιτών και η ελεύθερη έκφραση και η πλήρωση των αναγκών τους; Έχει ο κάτοικος της πόλης πρόσβαση σε υπηρεσίες Υγείας, στην Παιδεία, στον πολιτισμό; Από εκεί αρχίζει η ιεράρχηση των αναγκών και δομείται πια μία ατζέντα, μία λίστα διεκδικήσεων.
Στα Γιάννενα χρειαζόμαστε νέα σχολικά κτίρια, ιατρεία για δωρεάν πρωτοβάθμια περίθαλψη, χώρους δημιουργικής και πολιτιστικής έκφρασης και αθλητισμού, ελεύθερους χώρους. Μαζί με την τεχνολογία της δικτύωσης και της επικοινωνίας, θα μπορούσε έτσι να δημιουργηθεί μία βάση για καλύτερη ποιότητα ζωής στην πόλη και πάνω σε αυτή να χτιστεί και το επόμενο επίπεδο έργων. Δημόσιοι χώροι και ακίνητα πάντως προς αξιοποίηση για τα βασικά, υπάρχουν.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
