Η πολιτική μνήμη είναι κοντή για αυτό και δεν συμβάλλει στην εκτίμηση της συγκυρίας. Τουλάχιστον για όσους αποφεύγουν τη μνήμη προτιμώντας τη δυναμική του παρόντος. Χρειάζεται όμως να θυμόμαστε τι έχει γίνει και παλιότερα στο πολιτικό σκηνικό και τις εκλογές.
Γιατί το πρόβλημα σήμερα δεν είναι να βρούμε ποιος κέρδισε τις εκλογές. Τις κέρδισε η ΝΔ με ένα ποσοστό που αν ίσχυε το προηγούμενο εκλογικό σύστημα θα της έφερνε και αυτοδυναμία. Ποια όμως είναι η σημασία μίας τέτοιας διατύπωσης. Όποια και να είναι έχει μικρή επιρροή. Απόδειξη ότι ο Κ. Μητσοτάκης ξεκίνησε άμεσα περιοδείες ώστε να μη χαθεί ούτε μία μέρα στον αγώνα του για ένα αντίστοιχο εκλογικό αποτέλεσμα και στις 25 Ιουνίου. Δεν επαναπαύτηκε στις δάφνες της 21ης Μαΐου.
Η εμπειρία λέει ότι κόμματα που πήραν πολύ μεγάλα ποσοστά βρέθηκαν μέσα σε δύο χρόνια να αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα. Η ΝΔ του Κώστα Καραμανλή το 2007 για παράδειγμα ή το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου το 2009.
Αυτό μας δείχνει ότι είναι η ίδια η πραγματικότητα που επηρεάζει και τα κόμματα και την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών και όχι κάποιο ποσοστό ή η επικοινωνιακή διαχείριση μίας επιυχίας.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου επέστρεψε με ένα τεράστιο ποσοστό το 1993 ενώ κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί καν κάτι τέτοιο το 1989.
Η πραγματικότητα και πώς τη βιώνουν οι πολίτες, αλλά και πώς τη διαβάζουν τα κόμματα είναι που τελικά διαμορφώνει και την εικόνα στις εκλογές. Κι ενώ κάτι τέτοιο ακούγεται σαν κοινοτοπία στην πράξη αποδεικνύεται πολύ δύσκολο. Γιατί ακριβώς επειδή δεν διάβασαν καλά την πραγματικότηρα γύρω τους είναι που βλέπουν με το κιάλι από μακριά την κυβέρνηση, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.
Τώρα, το πώς διαβάζει σωστά την κατάσταση, τη συγκυρία και την πραγματικότητα, η αλήθεια είναι ότι αποτελεί μία δύσκολη συνθήκη. Ας μην λέμε εύκολα λόγια. Αλλά και ας ασχοληθούν όλοι και όλοι μας με σοβαρότητα. Η σοβαρότητα είναι το ήμισυ της ενασχόλησης με την πολιτική και τα κοινά-το άλλο μισό είναι να έχεις και περιεχόμενο σε αυτήν την ενασχόληση.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
